رابط‌های مغز و رایانه می‌توانند با کنترل اسکلت‌های بیرونی، تحرک را به افراد فلج بازگردانند. با این حال، سیگنال‌های کنترلی پیچیده‌تر را نمی‌توان از سطح سر و جمجمه خواند زیرا حسگرهای معمولی به اندازه کافی حساس نیستند. در پروژه NeuroQ که به تازگی راه‌اندازی شده است، دانشمندان حسگرهای کوانتومی مبتنی بر الماس و بسیار حساس توسعه می‌دهند که افراد فلج را قادر می‌سازد اسکلت‌های بیرونی عصبی را دقیق‌تر کنترل کنند. با مجله…
مهندسان زیست پزشکی و برق در دانشگاه نیوساوث‌ولز سیدنی روش جدیدی را برای اندازه‌گیری فعالیت عصبی با استفاده از نور – به جای الکتریسیته – ایجاد کرده‌اند که می‌تواند منجر به بازبینی کامل فناوریهای پزشکی مانند پروتزهای عصبی و رابط‌های مغز و ماشین شود. با مجله فناوریهای توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید. پروفسورFrançois Ladouceur، از دانشکده مهندسی برق و مخابرات دانشگاه نیوساوت‌ولز (UNSW) سیدنی، می‌گوید گروهی چند رشته‌ای به تازگی آنچه را…
شرکت متا یک بستر هوش مصنوعی به نام MyoSuite ایجاد کرده است که از یادگیری ماشینی (ML) و یکپارچه کردن هوش حرکتی و عصبی برای حل مشکلات کنترلی بیومکانیکی استفاده میکند. مدل‌های اسکلتی عضلانی در MyoSuite تا ۴۰۰۰ برابر سریع‌تر از سایر شبیه‌سازها است. این پژوهش تأثیر قابل توجهی در زمینه‌هایی همچون توسعه پروتز و توانبخشی پس از آسیب دارد، زیرا ما می‌توانیم حرکات فیزیولوژیکی واقعی مانند چرخاندن خودکار یا کلید در…
بسیاری از پیشرفت‌های حوزه کنترل اعضای مصنوعی با فکر کردن به آنها در دهه اخیر رخ داده است. اینک یک گام به تحقق رویای ادغام بی‌نقص پروتز با بدن نزدیک‌تر شده‌ایم. در تازه‌ترین پژوهش منتشر شده در این زمینه سه بیمار مبتلا به نقص عضو از ناحیه دست توانستند انگشتان دست مصنوعی خود را به صورت مجزا از یکدیگر حرکت دهند، و این کار را تنها با فکر کردن به این حرکت…
قرار بر این است که در یک مرکز پژوهشی، با نام K. Lisa Yang Center for Bionics ، پروتزهای رباتیک طراحی و ساخته شود. طبق اعلام اتحادیه معلولین در ایالات متحده، Amputee Coalition، نرخ از دست دادن عضوی از بدن در این کشور سالانه حدود ۱۸۵ هزار معلولیت است. تخمین زده شده است که ۳.۶ میلیون نفر بیمار قطع عضو تا سال ۲۰۵۰ در این کشور وجود خواهد داشت. پژوهشگران MIT با…
برای افراد مبتلا به قطع عضو که از اندام‌های مصنوعی استفاده می‌کنند، یکی از بزرگترین چالش‌ها کنترل پروتز است. بیشتر اندام‌های مصنوعی با استفاده از الکترومیوگرافی، روشی برای ثبت فعالیت الکتریکی ماهیچه‌ها، کنترل میشوند اما این روش کنترل محدودی روی پروتز دارد. اکنون پژوهشگران آزمایشگاه رسانه‌ای MIT رویکرد جایگزینی توسعه داده‌اند که به اعتقاد آنها می‌تواند کنترل بسیار دقیق‌تری بر اندام‌های مصنوعی ارائه دهد. پس از قرار دادن مهره‌های مغناطیسی کوچک در…
سامانه ایمپلنت OPRA یک روش ابتکاری است که امکان اتصال مستقیم اندام مصنوعی به اسکلت را فراهم میکند. پروتزها از طریق یک اتصال محکم به سرعت به بدن متصل میشوند و می‌توان پروتز را به عنوان امتداد واقعی بدن و با ذهن کنترل کرد. این سامانه برای هر دو اندام فوقانی و تحتانی در دسترس است و به صدها نفر از افراد قطع عضو در سراسر جهان این امکان را داده است که…
از دست دادن عضوی از بدن تنها تغییر ظاهر بدن نیست. از دست دادن همه آن چیزهایی است که با آن عضو زندگی می‌شود. تحرک پا، مهارت‌های ورزشی، کارهای ظریف قابل انجام با دست و … . سال‌ها است که پیشرفت اعضای مصنوعی حرکات در دسترس کاربران را بیشتر کرده است. یکی از اهداف فعالان این حوزه نیز نزدیک کردن توانایی دست مصنوعی به دست واقعی است. آنان در تلاشند که نحوه…
یکی از کاربردهای ایمپلنت مغزی، بازیابی حرکتی بیماران آسیب نخاعی و بیماران ALS است. ایمپلنت‌های مغزی به طور معمول از طریق سیم، سامانه‌ی عصبی بیمار را به یک دستگاه الکترونیکی متصل می‌کنند. گروهی از پژوهشگران مهندسی برق و علوم اعصاب دانشگاه استنفورد توانستند یک ایمپلنت مغزی بی سیم با توان مصرفی پایین توسعه دهند که قادر است سیگنال‌های عصبی را به طور دقیق جمع‌آوری و ارسال کند. برای آشنایی با پیشرفت های…
پیش از این پروتزهای بازویی را دیده‌ایم که به کاربران خود حس لامسه می‌دهند. این پروتزها نیاز به جراحی و قرار دادن دقیق الکترودها در نزدیکی اعصاب باقیمانده و تحریک دقیق اعصاب مذکور دارد. اکنون پژوهشگران دانشگاه پیتسبورگ با استفاده از محرک‌های نخاعی موجود، که معمولاً برای درمان درد مزمن استفاده می‌شود، به موفقیتی چشمگیر دست پیدا کرده‌اند تا به اندام‌های رباتیک حس لامسه ببخشند. مطمئناً این امر می‌تواند به بیماران یک…