استفاده از انواع ادوات پوشیدنی از قرن ۱۷ میلادی به منظور دستیابی به بهشت کامل فناوری پوشیدنی، مرسوم شده است. این فناوری مصرفی در عصر حاضر چنان مرسوم است که توقع نداریم پیشینه‌ای دیرین داشته باشد. در این نوشتار از مجله‌ی فناوری‌های پوشیدنی و توان افزا به تاثیر گذارترین این پوشیدنی‌ها اشاره خواهد شد.

انگشتر چرتکه دار،‌ قرن هفدهم میلادی

مهره‌های چرتکه‌ای به طول ۱۲ و عرض ۷ میلیمتر، با یک میله‌ی باریک جابه جا می‌شوند. این اثر به دودمان چینگ از کشور چین تعلق دارد. منبع تصویر: Xinhua News Agency /Eyevine

این عتیقه که از نقره ساخته شده متعلق به دودمان چینگ از کشور چین است که در سال‌های ۱۹۱۲ تا ۱۹۴۴ بر این کشور حاکم بود. این اثر نخستین نمونه از ابزاری پوشیدنی است که به شکل سنجاقی که به لباس وصل می‌شود ساخته نشده. ابزارهای پوشیدنی عصر حاضر بسیار پیچیده‌تر هستند. این جواهر ارزشمند با مهر‌ه‌های ظریفی به قطر یک میلیمتر، جهت استفاده به ابزاری به همین ظرافت نیاز داشته است. در تصویر بالا مهره‌های چرتکه‌ای به طول ۱۲ و عرض ۷ میلیمتر، با یک میله‌ی باریک جابه جا می‌شوند. به همین دلیل به نظر می‌رسد این اثر بیشتر کاربرد تزئینی داشته است.

گام شمار، سال ۱۷۸۰

تصویر گام شمار آبراهام لویس پرلت( Abraham Louis-Perrelet)

بنا بر گزارش‌های موجود لئوناردو داوینچی رؤیای ساخت یک گام شمار را در سر داشت. لیکن ساخت دستگاه خود کوکِ گام شمار در سال ۱۷۸۰ توسط یک فرد سوئیسی موسوم به آبراهام لوئیس پِرِلِت محقق شد. گام‌ شمارهای امروزی و با هدف شمارش ده هزار قدم بوسیله‌ی دکتر یوشیرو هاتانو(Yoshiro Hatano) در ژاپن معرفی شد. نتایج پژوهش‌ها نشان داده که این گام شمارها نیازمند ایجاد توازن میان مصرف کالری و میزان ورزش بدنی است.

اسکلت‌های بیرونی، ۱۹۶۵

هرچند نخستین اسکلت‌های بیرونی در فیلم‌های دهه ۱۹۸۰نشان داده شد، ایده‌ی ساخت ابزاری پوشیدنی که همراه انسان حرکت نماید از اواخر دهه‌ی پایانی قرن نوزدهم میلادی وجود داشت. نخستین نمونه‌ی این وسیله در طرحی به نام هاردیمان (Hardiman)، مشترک میان ارتش ایالات متحده و صنایع جنرال الکترونیک (General Electronics) ، بررسی شد. این طرح به سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۱ تعلق دارد. هاردیمان به افراد اجازه‌ی بلند کردن اجسام تا وزن ۶۸۰ کیلوگرم را می‌داد. این دستگاه حرکت‌ بسیار خشونت‌باری داشت بطوریکه آزمایش انسانی آن هرگز انجام نشد و طرح بایگانی گشت.

ساعت دیجیتال، ۱۹۷۲

ساعت دیجیتال پالسار(Pulsar) منبع: Science & Society Picture Library/Getty Images

ساعت‌های دیجیتالی- مکانیکی از دهه ۱۹۲۰ در دسترس بود؛ اما نخستین ساعت دیجیتالی-الکترونیکی توسط شرکت ساعت سازی هامیلتون(Hamilton Watch) و با همکاری شرکت الکترو-دیتا (‌ Electro/Data) موسوم به پالسار تولید شد. در سال ۱۹۷۰ این ساعت با ۱۸ قیراط طلا و LED قرمز رنگ با قیمت دو هزار و صد دلار در دسترس بود. امروزه این میزان برابر دوازده هزار دلار است.

هدست بلوتوث، ۲۰۰۰

در سال ۱۹۹۹ شرکت اریکسون (Ericsson Electronics) بلوتوث و تلفن همراه مجهز به آن را رونمایی کرد. اما نخستین نسخه‌ی این دستگاه در سال ۲۰۰۰ به فروش رفت. فروشنده‌ی بلوتوث شرکت دانمارکی GN Netcom بود که امروزه با نام Jabra شناخته می‌شود. پس از آن Plantronics دستگاهی بود که فضانور آمریکایی به کمک آن جمله‌ی شناخته‌ شده‌ی خود را به گوش رسانید: گامی کوچک توسط انسان، گامی بزرگ برای نوع بشر. این دستگاه در سال ۲۰۰۱ و سپس ۲۰۰۲ توسط شرکت نوکیا عرضه شد.

GoPro، ۲۰۰۴

نسخه‌ی اصلی GoPro Hero. عکاس: Alamy Stock Photo

نخستین دوربین قابل حمل ساخته شده با نام GoPro Hero در عمده فروشی سان‌دیگو عرضه شد. این دستگاه در سال ۲۰۰۴ صادر می‌شد و در آن هنگام از فیلم‌های ۳۵ میلیمتری استفاده می‌کرد. نسخه‌ی دیجیتالی این دستگاه قادر به ثبت ده ثانیه فیلم بود که در سال ۲۰۰۶ بازار را قبضه کرده بود.

Pebble، ۲۰۱۲

این ساعت یکی از بانفوذترین ساعت‌های دیجیتال در طی ۱۰ سال اخیر است. نسخه‌ی نخستین این ساعت در سال ۲۰۱۲ با فروش ده میلیون دلار رکوردی در زمان خود بود. ساعت pebble در سال ۲۰۱۳ در صدر لیست خرده فروش‌ صنایع الکترونیک بود.  شرکت سازنده، با تولید ساعت‌های دیگری از این نوع با نام‌های The Pebble time‌و Time2 به کار خود ادامه داد اما در نهایت با کاهش فروش توسط Fitbit خریداری شد.

عینک گوگل، ۲۰۱۳

 

بنیان‌گذار شرکت گوگل ، سرگی برین(Sergey Brin) و عینک گوگل . عکس از Carlo Allegri/Reuters

عینک مشهور شرکت گوگل ابزاری مبتنی بر منشور با نمایشگر سربند متصل به یک دوربین و یک قاب شیشه‌ای بود که اطلاعاتی را در یک نگاه پیش چشم به نمایش می‌گذاشت. این دستگاه در سال ۲۰۱۲ به عنوان نسخه‌ی آزمایشی در ایالات متحده با نام Explorer عرضه شد. در سال ۲۰۱۳ با قیمت ۱۵۰۰ دلار در دسترس بود. در سال ۲۰۱۴ در بریتانیا با قیمت هزار یورو عرضه می‌شد.

استفاده از این دستگاه تجربه‌ی بسیار لذت بخشی بود. با این وجود از دیدگاه عامه و بویژه افراد عینکی، داشتن یک دوربین روی صورت مورد پسند نبود. این طرح سرانجام به همین شکل در سال ۲۰۱۵ طبقه بندی شد.

Cardboard، ۲۰۱۶

تجربه ارزان لذت بردن از واقعیت مجازی با یک تلفن همراه متصل به دستگاه Cardboard شرکت گوگل

این دستگاه نخستین بار در کنفرانس سالانه‌ی توسعه دهندگان شرکت گوگل موسوم به I/O معرفی شد. این طرح از دل طرح دیگری از شرکت گوگل زاده شد و امروزه به عنوان یک برنامه‌ی کاربردی تلفن همراه (Application) در دسترس است. پس از نصب برنامه، تلفن همراه مورد نظر بر روی نگهدارنده قرار می‌گیرد. این برنامه به استفاده کنندگان اجازه‌ی تجربه‌ای از واقعیت مجازی را خواهد داد.

تفاوت این طرح استفاده از عینکی مقوایی است که شرکت گوگل به شکلی ویژه معرفی کرده است. چنین دستگاهی به منظور فراهم آوردن تجربه‌ای بسیار ارزان قیمت طراحی شده است. تا کنون عینک مقوایی گوگل یکبار ارتقا یافته است. برنامه کاربردی آن نیز بهبود پیدا کرده. این دستگاه هم اکنون وسیله‌ای کمک آموزشی و بسیار معمول است.

عینک های عصر جدید، ۲۰۱۶

تصور اینکه بحث مربوط به حریم شخصی پیرامون عینک شرکت گوگل، دوربین‌های متصل به صورت شما را به طور کامل از رده خارج کرده‌، درست نیست. عینک‌های شرکت Snapchat به شکلی دقیق، چنین طرحی دارند. این عینک‌ها ۱۰ ثانیه فیلم برداری کرده و آن را به تلفن همراه شما ارسال می‌کنند. این ویدیوها را می‌توانید با دوستان خود در اسنپ چت به اشتراک بگذارید. قیمت این عینک‌ها ۱۳۰ دلار است و در حال حاضر به صورت آنلاین در آمریکا فرخته می‌شوند. در صورتیکه این عینک‌ها موفق به عبور از دیواره‌ی بحث برانگیز پیرامون عینک گوگل شوند، امیدی مجدد برای عینک‌های هوشمند ایجاد خواهد شد

بیشتر بخوانید:

>>هفت موضوع داغ اینترنت اشیا در سال ۲۰۱۷

>>مروری بر اخبار پوشیدنی ها و فناوری های ورزشی تا تابستان ۱۳۹۷

منبع: theguardian

«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوری‌های توان‌افزا و پوشیدنی) مجاز است»