لحظه‌ای که Megan Lavelle این دستگاه را دید، فهمید که زندگی دخترش تغییر می‌کند. Lavelle یک مادر پرانرژی و فعال است که کوچکترین دخترش، Emma، با بیماری آرتروگریپوزیس (AMC) به دنیا آمد. Lavelle در یک کنفرانس در فیلادلفیا برای خانواده‌های AMC، در مورد اسکلت بیرونی رباتیک ویلمینگتون (WREX) آگاهی یافت. WREX بچه‌های دارای بازوهای رشد نیافته را قادر می‌سازد تا بازی کنند و خود غذا بخورند.

بیماری آرتروگریپوزیس

بیماری آرتروگریپوزیس یا AMC یک وضعیت غیر پیشرونده است که موجب ایجاد مفاصل سفت و عضلات رشد نیافته می‌شود. Emma با پاهای پیچیده دور گوش‌هایش و شانه‌های چرخیده به داخل متولد شد. او تنها می‌توانست انگشت شست خود را حرکت دهد. پزشکان بلافاصله عمل جراحی را انجام دادند و پاهای Emma را به حالت عادی درآوردند و گچ گرفتند. این دختر بچه با پدر و مادری که مصمم به ارائه بهترین مراقبت بودند به خانه رفت.

متخصصان پزشکی هشدار دادند که AMC مانع از این خواهد شد که Emma هرگونه فعالیت عادی را تجربه کند. Emma کندتر از یک کودک عادی ​​رشد کرد و بیشتر دو سال اول زندگی خود را یا تحت عمل جراحی گذراند یا در گچ. Lavelle به دلیل اینکه دختر کوچکش همانند دختر بزرگش قادر به بازی و تعامل با محیط اطراف نبود، از خود پرسید که آیا توانایی شناختی Emma نیز دچار مشکل است؟

عزمی راسخ

اما Emma پیشرفت کرد، به کندی اما پایدار. زمانی که او بزرگ شد و توانست به کمک یک واکر حرکت کند، مشخص شد که ذهنش تیز است و عزمش همتراز با مادرش است. در دو سالگی، او هنوز نتوانست بازوهای خود را بالا ببرد و دخترک باهوش بیشتر می‌خواست. زمانیکه او نمی‌توانست با چیزهایی مانند بلوک بازی کند، واقعاً ناامید می‌شد. بنابراین مادر بازوهای Emma برای بازی با بلوک، غذا خوردن و مسواک زدن دندان‌ها شد.

سپس WREX توسط یک بیمار ۸ ساله AMC در کنفرانس نشان داده شد. پسر بچه با این اسکلت بیرونی بازوهای خود را بالا برد و آنها را در همه جهات حرکت داد. Lavelle با سخنرانان، طارق رحمان، رئیس پژوهش‌های مربوط به کودکان و ویتنی سمپل، یک مهندس طراح دیدار کرد. رحمان و سمپل سال‌ها کار کرده بودند تا این دستگاه را به تدریج کوچکتر کرده و مناسب کودکان سازند. WREX متصل به ویلچر بود و برای بچه‌های تا شش سال کار می‌کرد. Emma برای این فناوری کوچک بود همچنین او می‌توانست به راحتی راه برود.

این گروه در کارگاه پر از ابزار و اسباب بازی سمپل، بازوهای کوچک Emma را در یک آزمایش کوچک به WREX متصل کردند. سمپل می‌گوید: «او تازه شروع به پرتاب دست‌های خود و بازی کردن کرد». مادرش آب نبات و اسباب بازی‌های Emma را آورد و برای نخستین بار تماشا کرد که او دست‌هایش را به سمت دهانش می‌برد.

امید تازه با اسکلت بیرونی WREX

برای اینکه Emma از اسکلت بیرونی WREX خارج از کارگاه استفاده کند، رحمان و سمپل باید وزن و اندازه اسکلت بیرونی را کمتر می‌کردند. کنار میز سمپل، یک چاپگر سه بعدی Stratasys بود که می‌تواند اشیای پیچیده‌ای را به طور خودکار از طراحی‌های رایانه بسازد. سمپل از آن بیشتر برای تهیه مدل‌های فیزیکی ایده‌هایش استفاده می‌کرد. درنهایت نمونه اولیه WREX از پلاستیک ABS چاپ شد. سمپل اسکلت بیرونی WREX را به اندازه Emma درآورد.

معلوم شد که اسکلت بیرونی چاپ شده برای استفاده روزمره به اندازه کافی بادوام است. Emma آن را در خانه، پیش‌دبستانی و در حین کاردرمانی می‌پوشد. قابلیت انعطاف‌پذیری در طراحی چاپ سه بعدی موجب شد سمپل به طور مداوم روی دستگاه کمکی کار کند و ایده‌هایش را همان روز پیاده کند.

پانزده کودک اکنون از اسکلت بیرونی WREX چاپ شده با چاپگر سه بعدی استفاده می‌کنند. رحمان توضیح می‌دهد که مزایای اسکلت بیرونی برای بیماران بسیار آشکار است. عدم استفاده طولانی مدت از بازوها برخی اوقات می‌تواند رشد کودکان را محدود کند و بر رشد شناختی و عاطفی آنها تأثیر بگذارد. پزشکان و درمانگران با تماشای Emma در مورد مزایای استفاده از بازوها در سنین پایین پژوهش می‌کنند.

بیشتر بخوانیم:

>> تاثیر مثبت جسمی و اجتماعی توانبخشی کودکان فلج مغزی با واکر رباتیک SoloWalk

>> نقص عضو در کودکان و انواع آن

منبع: stratasys.com

«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است.»