الیزابت جکسون یک دانشجوی کارشناسی مهندسی مکانیک در مؤسسۀ فناوری روچستر و عضو داوطلب بنیاد e-NABLE است. وی در چند ماه گذشته وقت خود را به طور کامل بر روی طراحی Airy Arm صرف کرده است. این پروژه توسط آزمایشگاه M.A.G.I.C و تحت پشتیبانی مالی پروژۀ «بازیابی مغز» (Brain Recovery Project) انجام می‌شود. Airy Arm یک دست مصنوعی قابل ساخت با فناوری چاپ سه بعدی است که برای استفادۀ کودکان مبتلا به فلج خفیف یکسویه (hemiparesis) ساخته شده است. (برای آگاهی از پیشینۀ این پروژه اینجا را ببینید.)
وی برای انجام کار خود نیاز به یک داوطلب داشت. به کودکی که دست مصنوعی را در شرایط زندگی روزمره امتحان کند و نظر خود را دربارۀ آن بگوید. همچنین خانوادۀ مشتاق و صبوری که زحمت چندین بار رفت و آمد از منزل به دانشگاه را به خود بدهند. او کودکی ۹ ساله به نام Condon Westervelt را یافت که نیمی از مغز وی برای جلوگیری از پیشرفت ورم مغزی راسموسن برداشته شده بود. این بیماری خطرناک باعث بروز حمله های ناگهانی صرع می‌شود به نحوی که داروهای ضد صرع نیز قادر به کنترل آن نیستند.

Airy Arm چگونه کار می‌کند؟
برای استفاده از این دست مصنوعی کاربر Airy Arm باید توانایی حرکت دادن کتف و بخش بالایی بازوی خود را داشته باشد. خوشبختانه بیشتر کودکان فلج ناقص این توانایی را دارند. هنگامی که بازو به سمت بیرون حرکت می‌کند، انگشتان به کمک Airy Arm باز می‌شوند. این حرکت به طور طبیعی برای کودکان فلج ناقص بسیار دشوار است. هنگامی که بازو به سمت داخل حرکت می‌کند، Airy Arm انگشتان را به صورت مکانیکی می‌بندد تا امکان برداشتن اجسام توسط فرد فراهم شود. اما این حرکت به حدی پیشرفته نیست که Condon بتواند چیزهایی مثل پاروی قایقرانی یا دستۀ دوچرخه را بگیرد. بنابراین برای انجام دادن ورزشهای مورد علاقۀ خود باید باز هم صبر کند.

گامهای بعدی چیست؟
در هفته‌های آینده همۀ مستندات طراحی این پروژه توسط الیزابت در اختیار همۀ اعضای بنیاد e-NABLE قرار خواهد گرفت. همچنین یک تالار گفتگوی مجازی ویژه برای بحث دربارۀ مسائل طراحی Airy Arm در نظر گرفته شده است. پس از انتشار مستندات طراحی امید می‌رود که در چند ماه آینده به کمک داوطلبان بنیاد e-NABLE طراحی این بازوی مصنوعی بهبود یابد. پس از تکمیل طراحی، والدین کودکان دچار فلج خفیف یکسویه قادر خواهند بود با اندازه‌گیری ابعاد بازوی فرزند خود و مراجعه به مراکز چاپ سه بعدی، قطعات بازوی مصنوعی را دریافت کرده و خود آن‌ها را سرهم بندی کنند.

منبع: Brain Recovery Project