دستگاه انقلابی که توسط یک پزشک عمومی و پژوهشگران دانشگاه باث در حال تولید است، می‌تواند امید تازه‌ای برای افراد مبتلا به بیماری‌هایی همچون بیماری نورون حرکتی باشد. این فناوری راه جدیدی برای برقراری ارتباط از طریق رایانه فراهم می‌کند. در این روش بیماران رایانه را با یک عضله کوچک در گوش کنترل می‌کنند. با مجله فناوریهای توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.
یک فناوری کمکی انقلابی که توسط پزشک عمومی Nick Gompertz و گروهی از پژوهشگران دانشگاه باث در حال توسعه است، به افراد با شرایطی نظیر بیماری نورون حرکتی، روش جدیدی برای برقراری ارتباط از طریق رایانه فراهم می‌کند.
کنترل رایانه با عضله کشنده پرده گوش
نمونه اولیه ساخته شده، به نام Earswitch به افراد امکان می‌دهد با حرکت عضله‌ای کوچک در گوش یک صفحه کلید کمکی را کنترل کنند. مانند آنچه توسط پروفسور فقید استیون هاوکینگ انجام می‌شد. استیون هاوکینگ برای ارتباط به عضله گونه متکی بود، این دستگاه جدید از یک عضله کوچک و پنهان در گوش استفاده می‌کند.
این دستگاه به ماهیچه کشنده پرده گوش (تنسور تمپانی) متصل است، که برای برخی به طور اختیاری کنترل می‌شود. این عضله یکی از کوچکترین عضلات بدن است و زمانی تصور می‌شد که به محافظت از پرده گوش در برابر سر و صدای زیاد کمک می‌کند.
اعتقاد بر این است که کنترل این عضله ممکن است در افراد دچار نشانگان قفل شدگی به دلیل سکته مغزی و در مراحل آخر بیماری نورون حرکتی حفظ شود. این مهم است زیرا دستگاه‌های کمکی موجود می‌توانند غیرقابل استفاده شوند زیرا با گذشت زمان شرایط عصبی مانند بیماری نورون حرکتی بدتر می‌شود. به همین دلیل، Earswitch ممکن است موفقیتی برای افرادی که شدیدترین محدودیت های ارتباطی را دارند، بوجود آورد.
تفکری که منجر به پروژه‌ای عملی و کاربردی شد
دکتر Gompertz توضیح می‌دهد: «هنگامی که من دانشجوی پزشکی بودم، شاهد بودم مردم توانایی استفاده از صفحه کلیدها برای برقراری ارتباط را از دست می‌دهند. من همیشه از توانایی کشش یک عضله در گوش خود آگاه بوده‌ام و از خود می‌پرسیدم آیا می‌توان از آن برای کنترل این وسایل ارتباطی استفاده کرد؟
سال‌ها بعد، پس از تماشای مستندی در مورد یک کودک ۱۳ ساله با استعداد و بی‌کلام که تنها با نگاه کردن به تابلوی فیزیکی حروف، یک کتاب نوشته بود، دوباره تلاش کردم و در نهایت متوجه شدم چگونه می‌توان به این مهم دست یافت.
بسیاری از مردم هرگز متوجه این عضله در گوش خود نخواهند شد. اما زمانی که از آنها خواسته می‌شود هنگام خمیازه تمرکز کنند، ممکن است متوجه شوند که این عضله شنیدن را دشوارتر می‌کند، همچنین ممکن است موجب احساس غرش در گوش آنها شود.
نمونه اولیه فعلی ما یک دوربین مینیاتوری است که در یک قطعه گوشگیر سیلیکونی نگهداری می‌شود. هنگامی که فرد به طور عمدی عضله گوش میانی را می‌کشد، این دوربین حرکت پرده گوش را ثبت می‌کند. این حرکت توسط رایانه شناسایی می‌شود و صفحه کلید روی صفحه را کنترل می‌کند. صفحه کلید که به طور پی در پی بین ردیف‌ها و گروه‌های حروف حرکت می‌کند، حرف مورد نظر را با یک کلیک گوش انتخاب می‌کند».
دکترGompertz افزود Earswitch یک توانایی بالقوه دارد: «هدف من همیشه کمک به مردم برای برقراری ارتباط بوده است. با این حال، فراتر از کسانی که دارای شرایط عصبی هستند، به طور بالقوه یک برنامه برای استفاده از این فناوری در سایر برنامه‌های کمکی آینده وجود دارد، برای نمونه پاسخ دادن به تماس‌ها از طریق هدفون یا گوشگیر در حین حرکت».
برنامه آینده
در کنار توسعه این فناوری که از تخصص در علوم بهداشتی و مهندسی برق و الکترونیک در دانشگاه باث بهره می‌برد، گروه پشت Earswitch قصد دارد توانایی افراد در کنترل عضلات تنسور تمپانی را بررسی کنند و اینکه آیا آموزش افراد برای انجام این کار میسر است.
در حال حاضر اطلاعات کمی در مورد اینکه چه بخشی از جمعیت می‌توانند به طور اختیاری این عضله را حرکت دهند، وجود دارد. بنابراین گروه به همه افراد با و بدون شرایط عصبی نیاز دارد تا یک بررسی آنلاین ۵ دقیقه‌ای کوتاه انجام دهد و ارزیابی کند مردم چگونه می‌توانند از Earswitch بهره‌مند شوند.
یکی از پژوهشگران ارشد، دکتر Dario Cazzola از گروه بهداشت دانشگاه باث می‌افزاید: «ما خوشحالیم که به نیک کمک می‌کنیم اطلاعات بیشتری در مورد اینکه چه افرادی می‌توانند از این عضله پنهان در گوش استفاده کنند جمع‌آوری کند و در مورد روش‌های مختلف آموزش افراد بیشتر بیاموزد. با استفاده از متخصصان مهندسی برق و الکترونیک، ما همچنین به نیک کمک می‌کنیم تا چگونگی اتصال Earswitch و کوچک سازی آن را در آینده، توسعه دهد.
این یک نمونه عالی از چگونگی کمک به ترجمه تفکرات به یک پروژه واقعاً نوآورانه با کاربردهای واقعی است. امیدواریم این کار بتواند تفاوت قابل‌توجهی در زندگی بسیاری از افراد مبتلا به بیماری‌های عصبی در سراسر جهان ایجاد کند.
بیشتر بخوانیم:
>> حسگر منعطف پوستی برای کمک به بیماران ALS در برقراری ارتباط
>> ایمپلنت های چاپ سه بعدی ، راه ارتباطی میان مغز و رایانه
منبع: bath.ac.uk
«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است»
