گروهی از پژوهشگران کره‌ای توانستند موش‌های سایبورگ را با استفاده از یک مدار مغزی تحت کنترل درآورند. این موش‌ها با نادیده گرفتن غذا از دستورالعمل انسان‌ها اطاعت و در مسیر مدنظر آنها حرکت کردند. پژوهشگران معتقدند میتوان از حیوانات سایبورگ در مناطق بحرانی و کمک به عملیات جستجو و نجات استفاده کرد. با مجله فناوریهای توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.
تصویر: Yoon-Jung Nam
پیش از این تصور می‌کردید که بتوان یک موش سایبورگ را با سخت افزار کنترل ذهن تحت فرمان انسان درآورد تا در یک مسیر مارپیچ حرکت کند؟ گروهی از پژوهشگران کره‌ای موش‌های سایبورگ را با استفاده از یک مدار مغزی تحت کنترل درآورند.
آنها هر موش را با یک پوشش سر که هدف دوگانه‌ای را برآورده می‌کرد، مجهز کردند. هدف نخست نگه داشتن فیبر نوری بود که به جمجمه نفوذ کرده بود، تا ناحیه‌ای از مغز که مربوط به درگیری با اجسام است را تحریک کند (این روش تحریک optogenetics نامیده می‌شود). همچنین این پوشش سر یک جسم را در مقابل موش نگه میدارد.
سپس پژوهشگران، به رهبری مهندس Phill-Seung Lee و زیست شناس Daesoo Kim از مؤسسه علوم و فناوری پیشرفته کره (KAIST) با استفاده از کنترل از راه دور حرکات حیوانات را هدایت کردند. با ارسال یک سیگنال به پوشش سر، آنها می‌توانند تحریک مغز را فعال کنند و از این طریق موجب شوند که موش مستقیم به جلو حرکت کند یا می‌توانند جسم معلق را به سمت چپ یا راست بچرخانند، و حیوان را به چپ یا راست هدایت کنند. موش متقاعد می‌شود که به سمت این شیء مطلوب حرکت کند.
پژوهشگران سامانه خود را در مجله Science Neuroscience توصیف کردند. برای آزمایش این سامانه، موش نر سایبورگ را در یک مسیر پر پیچ و خم (ماز) با هفت جزء مختلف از جمله چالش‌های فیزیکی، غذا و یک موش ماده هدایت کردند و حواس او را از موش ماده و ظرف غذا پرت و در مسیر مورد نظر هدایت کردند.
نتایج چشمگیر بود. این ویدئو نشان میدهد که موش دقیقاً مسیر مدنظر پژوهشگران را طی کرد.
این موش درگیر با شیء، دومین نوع از حیوانات است که توسط Lee قابل کنترل شد. سال گذشته گروه وی با نصب یک ابزار بر روی پوسته یک لاک پشت، حیوانی سایبورگ ایجاد کرد و آن را با ترکیبی هوشمندانه از چراغ‌های LED هدایت کرد.
Lee و Kim می‌گویند دلیل خوبی برای ایجاد ترکیب حیوان-ماشین دارند که تحت کنترل انسان باشد. آنها فرمانبرداری ربات‌ها را با ذات طبیعی و استقامت یک حیوان ترکیب می‌کنند.
در حالی که متخصصین رباتیک تلاش می‌کنند ماشین‌هایی تولید کنند که توانایی حرکت روی زمین‌های ناهموار را داشته باشند و با شرایط در حال تغییر تطبیق پیدا کنند، حیوانات دارای انعطاف‌پذیری و سازگاری ذاتی هستند. Kim می‌گوید: «حیوانات به طور طبیعی قادر به زندگی و حرکت در محیط‌های پیچیده هستند و البته نیازی به باتری هم ندارند».
پژوهشگران معتقدند میتوان از حیوانات سایبورگ در مناطق بحرانی و کمک به عملیات جستجو و نجات استفاده کرد. آنها همچنین تصریح می‌کنند که این فناوری می‌تواند کنترل دقیق‌تری بر کار حیواناتی همچون موش‌های که مین‌های زمینی را پیدا می‌کنند و سگ‌ها برای کشف دارو داشته باشند. در نهایت، آنها معتقدند که ارتش ممکن است از پرندگان کنترل شده از راه دور برای عبور از سرزمین دشمن و جمع‌آوری اطلاعات کمک گیرد.
آیا این فناوری روی انسان نیز کار می‌کند؟ Kim می‌گوید که پاسخ به این سؤال واضح نیست، زیرا مغز انسان کاملاً متفاوت از مغز دیگر پستانداران است.
بیشتر بخوانیم:
>>پایان یک رقابت منحصر بفرد: Cybathlon 2016 المپیک سایبورگ ها
>>افق آینده: المپیک سایبورگها، رباتیک برای معلولان و پیشرفتهای صنعت پروتز
>>آماده شدن معلولان برای شرکت در نخستین المپیک سایبورگ های جهان
منبع: spectrum.ieee
«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است.»
