از زمان اختراع چرخ تا گوشی آیفون ۷ پلاس، بشر به صورت فیزیکی فناوری‌ها و اختراعات را کنترل می‌کند برای نمونه از طریق دست و پا و تنفس و حرکت چشم. اما به لطف پیشرفت‌هایی که دانشمندان را قادر به درک فعالیت‌های عصبی مغز کرده است، بشر آماده‌ی استفاده از رابط‌های کاربری عصبی است. این سامانه‌ها می‌توانند به منظور شناخت نیازهای بشر بهتر از خود او به میدان بیایند. در این مقاله پنج کاربرد رابط مغزی آینده معرفی می‌شوند. با مجله فناوری‌های توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.
فناوری آگاه به احساسات انسان
به طور کلی یک مشکل اساسی در رباتیک و طراحی فناوری، این است که بفهمند مردم چه احساسی دارند و چگونه با واقعیت سازگار شوند. کل زمینه‌های توسعه‌ی هوش مصنوعی در کشف آنچه مردم در عکس‌ها احساس می‌کنند اختصاص داده شده است. چه می‌شود اگر در هر تصویری که در فیس بوک آپلود می‌شود، یک قطعه‌ی جاسازی شده مجموعه داده که حالت احساسی اندازه گیری شده هر شخص را مشخص می‌کند، وجود داشت. اطلاعاتی که توسط ایمپلنت‌های عصبی جمجمه گزارش شده است. زمانی‌که نخستین ایمپلنت عصبی خود را کاشتید چه می‌شود، ربات خانگی ساده شما به طور ناگهانی می‌داند که در هنگام عصبانیت باید دور از شما باشد و یا هنگامی که شما استرسی هستید به شما یک کاری را پیشنهاد کند؟ احساسات از طریق نظارت مغز شناسایی می‌شود. در آینده، ربات‌های خانگی شما ممکن است از طریق مغزتان احساسات شما را بخواند.
کنترل اندام‌های مصنوعی
اگرچه ممکن است کشف احساسات یکی از پیشرفته‌ترین کاربردهای یک رابط مغز- ماشین به شمار بیاید، اما در حال حاضر در حال تبدیل به یکی از کاربردی‌ترین فناوری برای مهندسان است. دلیل آن این است که عضوی از بدن چه ربات و چه اندام طبیعی از مغز کنترل می‌شوند. به این معنی که سیگنال‌های عصبی باید همراه رشته‌های عصبی به خارج از مغز فرستاده شود. خواندن یک حرکت از قبل تعیین شده در مغز بسیار دشوار است، سیگنالی از سیگنال‌های الکتریکی دیگر قسمت‌های مغز را متمایز کنیم، برای این‌که سیگنال عصبی به ماهیچه برسد باید از میان فعالیت‌های زیاد مغزی فیلتر شود.
این روش، به دنبال سیگنال‌های عصبی حرکتی در نورون‌های حرکتی به جای قشر حرکتی مغز است. همچنین به علم فرایند زیستی فرصت حرکت اساسی رو به جلو داده است. از این روش به این منظور استفاده می‌شود که یک بازوی جایگزین را کنترل کند. مغز آن‌ها باید به معنای واقعی یاد بگیرد که از یک بخش جدیدی از قشر حرکتی یا بخش قدیمی دیگر در راه جدید استفاده کنند. از سوی دیگر، با استفاده از عصب‌هایی که به تازگی برای کنترل دست مصنوعی مناسب هستند، عضو یا اندام‌های مصنوعی جدید می‌توانند احساسات یک اندام حقیقی را ایجاد کنند، حسی مانند زمانی که یک کاربر به طور طبیعی سعی می‌کند اندام طبیعی خود را حرکت دهد.
عکس
ذهن خود یا شخص دیگری را کنترل کنید
این روش، تنها بر یک بخش فرعی فناوری رابط مغز-ماشین اعمال می‌شود، اما با اعلام ایلان ماسک موسس شرکت Neuralink آن را به‌عنوان مبحث با ارزشی شناسانده است. ایده این است که یک الکترود عصبی نه تنها به برداشتن و تفسیر فعالیت مغزی کند، بلکه در واقع به خوبی بتواند آن فعالیت را عملی کند. در حال حاضر، محصولات نسبتا غلط انداز وجود دارند که از این توانایی بهره برداری کنند، اما این‌ها ابزارهای کندی هستند. هم‌اکنون محدودیت‌های فناوری الکترود به این معنی است که کاربردهای پیشرفته به الکترودهای تحریکی نیاز خواهند داشت که در زیر جمجمه قرارگیرند.
این کار می‌تواند در طیف گسترده‌ای از روش‌ها انجام شود، از جلوگیری از تشنج توسط خاموش کردن طوفان سیگنال‌های الکتریکی تا انجام درمان الکتروتشنج(electro-convulsive) و افزایش بالقوه هوش بشر از طریق تحریک عمیق مغز. همچنین این یک توانایی است که می‌تواند احساس درستی نسبت به اجسام را در دست مصنوعی به ارمغان بیاورد و به حسگرهای مصنوعی این اجازه را می‌دهد که احساس واقعی در مغز ایجاد کند.
مسائل عمده‌ای با چنین فناوری وجود دارد. برای نمونه، تحریک یک الکترود می‌تواند بسیار آسان‌تر از توقف کردن تشنج موجب رخ دادن آن شود. دانشمندان هنوز به طور دقیق قادر درک این ناحیه از مغز که نیاز دارند انسان را مانند یک ماشین هدایت کنند.
در زمینه کاربردهای رابط مغز و رایانه بیشتر بخوانید:
>>پنج چشم انداز کاربرد فناوری های رابط مغزی در آینده (بخش نخست)
>>بازیابی بخشی از عصب‌ها به کمک توانبخشی رابط مغز و ماشین
>>چگونه اطمینان حاصل کنیم که فناوری های آینده مغزی به جامعه صدمه نمی زنند
منبع: inverse
استفاده و بازنشر این نوشتار تنها با ذکر لینک منبع و نام مجله‌ی «فناوری‌های توان افزا و پوشیدنی» مجاز است.
