میلیون‌ها نفر در سراسر جهان تحت تأثیر بیماری پارکینسون قرار دارند. اختلالات مربوط به راه رفتن بر کیفیت زندگی افراد مبتلا به بیماری پارکینسون (PD) تأثیر می‌گذارد. اگرچه درمان‌های دارویی، جراحی و توانبخشی مختلفی وجود دارد، اما اثربخشی آنها محدود است. اکنون، گروهی از پژوهشگران ژاپنی با موفقیت این محدودیت را برطرف کردند. با مجله فناوری‌های توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.

بیماری پارکینسون و بهبود راه رفتن

این گروه با استفاده از یک رویکرد نورومدولاسیون جدید که شامل تحریک الکتریکی حلقه بسته ترانس کرانیال است، بهبود قابل توجهی در راه رفتن بیماران مبتلا به اختلالات عصبی مختلف از جمله بیماری پارکینسون ایجاد کرد.

بیماری پارکینسون (PD) یک بیماری عصبی ناتوان کننده است که با کاهش عملکرد حرکتی، به ویژه در رابطه با اختلالات راه رفتن مشخص می‌شود. این اختلالات راه رفتن به صورت کاهش طول گام، کاهش نوسان، حرکات آهسته، سفتی و بی‌ثباتی وضعیتی ظاهر می‌شود.

در حالی که رویکردهای غیردارویی مانند تحریک جریان مستقیم ترانس کرانیال در بهبود عملکرد حرکتی نویدبخش است. پژوهش‌های اخیر بر تحریک حلقه بسته ترکیبی راه رفتن تمرکز دارد که تحریک مغز را با ریتم راه رفتن فرد هماهنگ می‌کند. مطالعه‌ای که به تازگی در مجله Neurology, Neurosurgery & Psychiatry  منتشر شد، مداخله جدیدی را برای بهبود راه رفتن پیشنهاد می‌کند. بنابراین امید جدیدی برای بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون ایجاد می‌کند.

نویسنده اصلی ،Ippei Nojima، از دانشگاه شینشو و دانشگاه شهر ناگویا ژاپن توضیح می‌دهد: «ما به تازگی یک رویکرد نوین مدولاسیون عصبی را با استفاده از تحریک الکتریکی حلقه بسته (tES) ایجاد کردیم و بهبودهای امیدوارکننده‌ای در راه رفتن بیماران پس از سکته مغزی نشان دادیم. در اینجا، ما اثربخشی این مداخله را در بیماران مبتلا به اختلالات راه رفتن پارکینسونی آزمایش کردیم».

شیوه آزمایش

برای این منظور، پژوهشگران ژاپنی بیست و سه بیمار مبتلا به PD یا سندرم پارکینسون را انتخاب کردند. همه شرکت‌کنندگان مطالعه به‌طور تصادفی برای دریافت درمان فعال یا درمان «بدل» که از درمان فعال تقلید می‌کند، اما هیچ مزیت درمانی ارائه نمی‌دهد، تقسیم شدند.

در طول دوره آزمایش، یک الکترود با جریان کم (تا 2 میلی آمپر) به صورت خارجی به ناحیه پس سری متصل شد. سپس یک الکترود مرجع در ناحیه گردن قرار داده شد تا یک نقطه مرجع پایدار ایجاد و مدار الکتریکی را تکمیل کند. درمان شامل انجام tES بر روی مخچه به روشی غیرتهاجمی بود. سمتی از مغز که مشکلات شدیدتری را نشان می‌داد، به طور ویژه در طول الکتروتراپی مورد هدف قرار گرفت.

Yoshino Ueki، از گروه پزشکی توانبخشی در دانشگاه شهر ناگویا، گفت: «اختلال در راه رفتن فعالیت‌های روزمره زندگی بیماران پارکینسون و اختلالات مرتبط را کاهش می‌دهد. با این حال، اثربخشی درمان‌های دارویی، جراحی و توانبخشی محدود است. مداخله جدید ما ممکن است بتواند عملکرد فیزیکی را نه تنها برای بیماران مبتلا به PD بلکه برای دیگر ناتوانی‌ها نیز بهبود بخشد».

نتایج

مخچه نقش کلیدی در کنترل گام برداشتن ایفا می‌کند. بنابراین، تحریک الکتریکی این ناحیه احتمالاً مزایای درمانی دارد. درمان تنها پس از ده تکرار نتایج دلگرم کننده‌ای را نشان داد. گروه تحت درمان بهبود قابل توجهی در پارامترهای راه رفتن از جمله سرعت، تقارن راه رفتن و طول گام نشان دادند.

پروفسور Nojima می‌گوید: «این یافته‌ها نشان داد که tES حلقه بسته ترکیبی بر روی مخچه، احتمالاً از طریق مدولاسیون شبکه‌های مغزی که ریتم راه رفتن را ایجاد می‌کنند، اختلالات راه رفتن پارکینسونی را بهبود می‌بخشد».

جالب است که هیچ بیماری مطالعه را ترک نکرد. افزون بر این، بیماران از هر دو گروه (درمان و بدل) سازگاری خوب و قابل مقایسه‌ای را نشان دادند. عوارض جانبی مانند تحریک پوست، سرگیجه، یا احساسات/ادراکات عجیب و غریب نیز در هیچ یک از بیماران داوطلب مشاهده نشد. این مطالعه با توجه به اینکه ژاپن شاهد افزایش شدید جمعیت سالمندان خود است، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

اگرچه این مطالعه محدودیت‌های خاصی دارد، اما نشان می‌دهد که تحریک شخصی‌سازی شده مغز، هماهنگ با ریتم شخصی راه رفتن، می‌تواند به طور مؤثری عملکرد راه رفتن را در بیماری پارکینسون افزایش دهد و این پتانسیل را دارد که به عنوان یک درمان کمکی برای توانبخشی راه رفتن استفاده شود.

>> ابزاری مبتنی بر هوش مصنوعی برای رصد پارکینسون با پوشیدنی ها

>> تشخیص پارکینسون با کفی کفش

منبع: DOI: 10.1136/jnnp-2022-329966

«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است»