متأسفانه تاکنون هیچ اندام مصنوعی ساخته نشده که بتواند به طور کامل جایگزین اندام واقعی شود. بنابراین بسته به نیازهای فرد، داشتن چندین اندام مصنوعی متداول است؛ اندام‌های اصلی که هر روز مورد استفاده قرار می‌دهند، اندام‌های تجملی و فانتزی که به عنوان یک وسیله جانبی می‌پوشند و وسایلی که برای برخی کارهای خاص، به‌ویژه ورزش طراحی می‌شوند. به دلیل هزینه‌های زیاد و هزاران دلاری این اندام‌ها، اغلب افراد نمی‌توانند آنها را تهیه کنند و در موقعیت‌هایی که وسایل تخصصی می‌تواند مفید باشد از پروتزهای استاندارد و معمولی استفاده می‌کنند.
فناوری چاپ سه بعدی می‌تواند همه این‌ها را تغییر و به مردم اجازه دهد تا اندام‌های مصنوعی را، برای هرکاری که فکرش را می‌کنند، سریع‌تر و ارزان‌تر تولید کنند. چیزی که لگان (Logan) جوان، که دست خود را از دست داده است، می‌خواست یک پروتز بود تا کمک‌کند، بسکتبال بازی‌کند. اندام‌های استاندارد به طور کلی برای ورزش‌هایی مثل بسکتبال ساخته نمی‌شوند. برای کسی که از آنها استفاده می‌کند نه تنها گرفتن توپ سخت است بلکه دریبل زدن هم کاری ناشیانه خواهد بود همچنین پروتز استاندارد قادر نیست حرکات شلاقی که مچ دست واقعی در دریبل زدن فراهم می‌کند را انجام دهد.
شرکت AIO Robotics (توسعه دهندگان چاپگر سه بعدی ZEUS) و انجمن چاپ سه بعدی دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس (UCLA) که چاپ سه بعدی برای همگان (۳D4E) نامیده می‌شود، تصمیم گرفتند به لگان کمک کنند تا در زمینه بسکتبال فعالیت کند. مهندسان دانشجو ۳D4E شروع به کار روی یک نسخه خاص (یکی از قویترین و بادوام‌ترین طراحی‌ها) دست مصنوعی Raptor Reloaded که بوسیله انجمن e-NABLE توسعه پیدا کرده، به نام دست اسپاک (Spock) کردند: یک دست مصنوعی برای بازی بسکتبال .
Brooke Zampell، دانشجوی مهندسی زیستی و رئیس روابط عمومی ۳D4E می‌گوید:
«چیزی که ما سعی داریم به آن برسیم، یک دست مصنوعی برای بازی بسکتبال با توانایی‌های ورزشی است. هدف ما این است که گروهی از این دستها را بسازیم و از بچه‌ها دعوت کنیم تا یک کارگاه یک روزه با تیم بسکتبال زنان در محوطه دانشگاه داشته باشند.»
در اوایل سال، ۳D4E به تیم بسکتبال زنان پیشنهاد داد که بچه‌ها را در پوشیدن واستفاده از اولین دست مصنوعی برای بازی بسکتبال راهنمایی‌کنند. تیم که سابقه‌ای طولانی در مشارکت‌های عمومی داشت، نه تنها از این ایده استقبال کرد، بلکه به برنامه‌ریزی کارگاه هم کمک نمود.
هفته گذشته دانشجویان سرانجام لگان را به محوطه دانشگاه کالیفرنیا آوردند تا آخرین نمونه دست را آزمایش کند. دست اسپاک که طراحی خاصی از مدل رپتور است به جای چهار انگشت، سه انگشت دارد. هر انگشت چنگ‌های رباینده‌ای دارد که باعث می‌شود نگه‌داشتن توپ راحتتر باشد. همچنین طراحی خاصی در قسمت مچ دارد که باعث می‌شود حرکت شلاقی مورد نیاز انجام شود و دریبل زدن و پرتاب توپ خیلی راحت باشد. لگان برای اولین بار چندین بار سعی کرد تا توانست راحت وسیله مصنوعی را بپوشد اما او متوقف نشد و تا پایان روز ۱۷ بار توپ را داخل سبد انداخت.
دست اسپاک با انجام تغییر روی دست رپتور ایجاد شد. این دست ۳۰ قسمت مجزا دارد که با نخ‌های نایلونی و چندین پیچ به هم متصل شده‌اند. همه‌ی قسمت‌ها توسط چاپگر سه بعدی زﺌوس در کارگاه ۳D4E چاپ شده و توسط اعضای تیم به هم متصل شده‌اند. این دست هنوز می‌تواند پیشرفت داشته باشد و گروه با توجه به نتایجی که از اولین آزمایش بدست آمده برای بهبود طراحی تلاش می‌کند.
منبع: ۳dprint
ترجمه: فریبا ماندگاری
