Ivan Owen در حال نشان دادن روش استفاده از دریلهای کهنه و تغییر کاربری داده شده برای شارژ تلفنهای همراه در محیطهای حادثه دیده‌ای مانند نپال

• نوشته: Adam Kitz، دانشگاه واشنگتن غربی

هفتۀ گذشته با Ivan Owen، یکی از کسانی که نخستین دست مصنوعی چاپ سه بعدی را برای یک کودک پنج ساله در آفریقای جنوبی ساخت، ملاقات داشتم. او مرا به آزمایشگاهش در دانشگاه WA Buthell دعوت کرد. دانشگاه او را حدود یک سال و نیم پیش استخدام کرده بود تا مسئولیت آزمایشگاههای چاپ سه‌بعدی، راهنمایی گروههای پژوهشی دانشجویی و مدیریت و راه‌اندازی فضاهای ساخت وسایل و امکانات لازم برای دانشجویان و استادان را بر عهده بگیرد.
Ivan خود را یک صنعتگر و مهندس تجربی و غیر رسمی معرفی می‌کند. نخستین دستی که او طراحی کرد اصلاً برای شخص خاصی طراحی نشده بود و صرفاً جنبۀ زینتی داشت. ویدئویی که وی از دست مصنوعی بزرگ خود در Youtube منتشر کرد به طور نادانسته منجر به جنبشی جهانی در بنیاد e-NABLE شد و باعث گردید تا داوطلبان این بنیاد برای رساندن دستهای مصنوعی چاپ سه بعدی به نیازمندان، گرد هم آیند.
Ivan دستی را طراحی کرد که بعدها به عنوان الگوی طراحی دستهای چاپ سه بعدی از آن استفاده شد. او مرد فروتنی است که ترجیح می‌دهد نقش پررنگی در بنیاد e-NABLE نداشته باشد. هدف اصلی او تشویق جمع بزرگتری از افراد به تأثیر گذاری بر جامعه، و آرزوی وی ایجاد موقعیت برای موفقیت دیگران است. جایگاه او در دانشگاه WA Buthell برای وی بسیار مناسب است و به او امکان می‌دهد تا بتواند ذهنهای جوان نسل آینده را یاری دهد تا بتوانند تأثیر عمیقی را که طراحی ها و ایده‌هایشان می‌تواند بر دنیا بگذارد مشاهده کنند.

برای من عجیب نیست که ببیننم در ساعت ۸:۳۰ روز جمعه آزمایشگاه تقریباً خالی است. یک ردیف از چاپگرهای سه بعدی در کنار در ورودی است. یکی از آن‌ها در حال چاپ یک قطعه است. بعداً فهمیدم که آن قطعه مربوط به پروژۀ یک دانش آموز دبیرستانی است که به دنبال استاد راهنما بوده و در نهایت Ivan را پیدا کرده است. در دو سمت میز آزمایشگاه، Ivan و Robbie که یک دانشجوست به آرامی مشغول کارند. Ivan مشغول رسیدگی به کارهای نهایی سفری کوتاه در آخر هفته به لهستان است تا در آنجا دربارۀ چاپ سه بعدی و فعالیتهای بنیاد e-NABLE سخنرانی کند. Robbie نیز مشغول آماده کردن خود برای آزمونهای پایان نیمسال است.

طراحی Raptor Wind – ساخته شده توسط دانشجویان UWB و تحت نظر Ivan Owen – برای استفادۀ کسانی که دارای ساعد هستند اما مچ ندارند. این وسیله در مرحلۀ تست بتا قرار دارد.

Robbie عضوی از یک گروه دانشجویی در دانشگاه UW Buthell است که در زمینۀ بهبود و توسعۀ دستهای مصنوعی بنیاد e-NABLE فعالیت می‌کند. کار پیشین وی در زمینۀ ساختن Raptor Wing بود. Raptor Wing در‌ واقع یک تطبیق دهنده برای Raptor Reloaded است که برای کسانی طراحی شده که دارای ساعد هستند اما مچ ندارند. پس از توسعۀ طراحی توسط Robbie و گروهش و نظارت Ivan، این وسیله برای آزمایش، بهبود طراحی و انتشار عمومی مستندات در اختیار اعضای بنیاد e-NABLE قرار گرفت. می‌توانید بحثهای پیرامون این وسیله را در اینجا ببینید.
از آن پس Robbie و گروهش بر روی سازگار دهندۀ دیگری برای Raptor Reloaded کار می‌کنند: یک شست با امکان تغییر موقعیت برای افزایش کارایی و امکان در دست گرفتن اجسام مختلف.
این مدل به دو شکل می‌تواند اجسام را بگیرد: گرفتن به شکل کلید (key grip) و گرفتن به شکل فنجان (cup grip).

طراحی شست چند وضعیتی – key grip

طراحی شست چند وضعیتی – cup grip

هنگام بازدید من از آزمایشگاه، Ivan و Robbie ایده‌ای برای حل یکی از مشکلات خود با دستهای مصنوعی یافتند. مشکل این بود که علیرغم تلاش آنان برای ثابت نگه داشتن موقعیت شست، موقعیت آن همیشه ثابت نمی‌ماند. راه حل آن‌ها برگرفته از فناوری چاپ سه بعدی نبود بلکه مانند طراحیهای اولیۀ Ivan خیلی ساده و برگرفته از دنیای پیرامون ما بود. آن‌ها اینطور در نظر گرفتند که با خالی کردن محل مفصل اتصال شست به دست، می‌توان یک فنر کوچک خودکار و یک ساچمه را برای افزایش مقاومت در آن محل قرار داد تا به قفل شدن شست در محل کمک کند.
اگرچه Ivan در زمینۀ ساختن دستهای مصنوعی چاپ سه‌بعدی اسم و رسمی برای خود پیدا کرده اما تعصبی به فناوری چاپ سه‌بعدی ندارد و این فناوری را پاسخی برای حل همۀ مشکلات نمی‌داند. چند هفته پیش یکی از اعضای گروه ما به نام Jeff Erenstone که از اعضای داوطلب بنیاد e-NABLE و یک پروتز سازاست، با Ivan برای صحبت دربارۀ یک سازمان غیر انتفاعی دیگر به نام Portal Bikes که دوچرخه‌های ویژه‌ای را برای مردم نپال برای جابجایی غذا، تجهیزات پزشکی، ابزار و مردم سانحه دیده از زمین‌لرزه می‌سازد، تماس گرفت. بیشتر مناطق نپال با نبود برق روبروست و کارگران امداد و گروههای پزشکی نیازمند داشتن ارتباط دائم با تلفن همراه هستند و یافتن مکانهایی برای شارژ تلفن همراه در میان ویرانه‌ها بسیار دشوار است.

دوچرخۀ ساخت بنیاد PortalBikes با چرخ‌دنده و زنجیر اضافه برای تولید برق

سازمان Portal Bikes دوچرخه‌هایی با چرخ دنده و زنجیر اضافه تولید می‌کند که امکان تولید انرژی را هنگام راندن دوچرخه فراهم می‌سازد. اما این سازمان نتوانسته راهی برای شارژ وسایل بدون آسیب زدن به آن‌ها پیدا کند.
هم‌اکنون Ivan به همراه یک صنعتگر محلی به نام Jeremy Noet و تعدادی از همکاران دانشجو در UWB بر روی یک آداپتور برای دوچرخه با قابلیت شارژ تلفنهای همراه کار می‌کند. از آنجا که به خاطر بروز زمین‌لرزه مشکلاتی برای ارسال وسایل و تجهیزات به نپال وجود دارد، Ivan می‌خواهد راهکاری را برای حل مسأله بیابد تا بتوان از وسایل موجود در منطقه که حتی پس از زمین‌لرزه هم قابل بازیافت و استفاده هستند بهره برد.

یک دریل تغییر کاربردی داده شده هنگامی که به چرخ دندۀ اضافی این دوچرخه ها متصل می‌شود، می‌تواند ۸ تا ۲۴ ولت برق تولید کند. این مقدار می‌تواند به تلفنهای همراه آسیب برساند. به همین خاطر Ivan از یک تراشۀ رایانه ای ۵ دلاری برای تنظیم کردن مقدار انرژی ارسالی به شارژر استفاده می‌کند. این طراحی هنوز در مرحلۀ تحقیق و توسعه است اما نمونه‌های اولیۀ آن به زودی در نپال آزمایش خواهد شد. این محصول پتانسیل بالایی برای تأثیر گذاری مطلوب در جهت حفظ جان مردم دارد.

Ivan خود را تنها یک صنعتگر و مهندس تجربی می‌داند اما او از خلاقیت، ابتکار، تجربه و دانش خود آموختۀ خود هر جا که لازم باشد استفاده می‌کند؛ چه کمک به یک نجار در آفریقای جنوبی برای استفادۀ دوباره از دستانش باشد، چه کمک به هزاران نفر در نپال برای شارژ تلفنهای همراه خود و چه کمک به یک گروه دانشجویی برای تغییر کاربری یک چاپگر سه بعدی برای چاپ شکلات. او از دانش مهندسی تجربی خود برای اعمال تغییر مثبت در زندگی انسان‌ها استفاده می‌کند.

برای اطلاعات بیشتر و آگاهی از چگونگی عضویت داوطلبانه در بنیاد e-NABLE اینجا را ببینید.

منبع: enablingthefuture.org