دیستروفی ماهیچه‌ای دوشن (Duchenne muscular dystrophy) که تقریباً از هر پنج هزار پسر بچه یک نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد باعث می‌شود تا ماهیچه‌های قربانی در طول زندگی تحلیل رفته و نابود شود اغلب تا جایی که فرد دیگر نمی‌تواند از بازوها و پاهایش استفاده کند. به همین دلیل شرکت Stichting Flextension (بنیاد Flextension) چهار سال پیش پروژۀ A-Gear را آغاز کرد. این پروژه تلاش چندین شریک برای طراحی اسکلت بیرونی دو بازوی پوشیدنی است تا به بیماران دوشن کمک کند تا بازوهای خود را قابل استفاده نگه دارند.
یک پیش‌نمونۀ اسکلت بیرونی غیرفعال A-Gear
دو دستگاه نخست برای افرادی ساخته شده است که هنوز می‌توانند کمی بازوهای خود را حرکت دهند و سامانه‌ای غیر فعال است به این معنی که شامل هیچ منبع انرژی یا موتور نیست و به جای آن سامانه‌ای کاملاً مکانیکی را بکار می‌گیرد تا حرکت‌های بازوهای کاربر را تقویت کند.
گونۀ دوم که به موتورهایی مجهز شده، برای بیمارانی طراحی شده که بیماری دیستروفی ماهیچه‌ای دوشن آنها پیشروی بیشتری کرده است. این موتورها به نوبت با سیگنال‌های الکتریکی ماهیچه یا حرکت‌های بسیار کم بازو فعال می‌شوند. در آزمایش‌ها، کاربرانی که پیش از این برای سه تا پنج سال قادر به حرکت دادن بازوهای خود نبودند، توانستند مجموعه‌ای از وظایف را که نیازمند بکارگیری بازوها بود انجام دهند.
با وجود ظاهر نسبتاً حجیم پیش‌نمونه‌ها در عکس‌ها، در نهایت قرار است هر دو اسکلت بیرونی زیر لباس پوشیده شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید فیلم زیر را مشاهده کنید:
تماشای ویدئو در یو تیوب
>> در همین زمینه بخوانید: GoWing: حامی متحرک بازو
منبع: gizmag.com
