زک لرنر (Zach Lerner)، مهندس مکانیک، مخترع و استادیار دپارتمان مهندسی مکانیک دانشگاه آریزونای شمالی، ۲٫۱ میلیون دلار کمک مالی برای اجرای یک کارآزمایی بالینی بزرگ و پنج ساله و آزمایش یک روش درمانی برای کودکان فلج مغزی (CP) با استفاده از اختراعات ثبت شده و در انتظار ثبت خود دریافت کرد. او قصد دارد یک دستگاه رباتیک پوشیدنی را آزمایش کند که تمرین عصبی عضلانی را فراهم و راه رفتن را آسان‌تر می‌کند. با مجله فناوری‌های توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.

این بودجه بزرگترین کمک مالی به لرنر به عنوان پژوهشگر اصلی تا به امروز بوده است. این کمک او را قادر می‌سازد تا یک کارآزمایی بالینی بزرگ و پنج ساله را برای آزمایش یک روش درمانی برای کودکان فلج مغزی (CP) با استفاده از اختراعات خود راه‌اندازی کند. مؤسسه ملی بهداشت کودکان و توسعه انسانی یونیس کندی شریور این بودجه را به لرنر اعطا کرده است.

لرنر گفت: «این مهم‌ترین کمک مالی است که ما تا به امروز از نظر مدت زمان، بودجه و دامنه دریافت کرده‌ایم. این پروژه به طور مستقیم به پژوهشی مربوط است که ما در دانشگاه آریزونای شمالی در پنج سال گذشته انجام می‌دادیم؛ توسعه یک دستگاه اسکلت بیرونی تطبیقی ​​مچ پا که دستگاهی سبک وزن، قابل حمل و مؤثر برای بهبود تحرک کودکان مبتلا به فلج مغزی ارائه می‌دهد. ما ارزیابی‌های فناورانه، امکان‌سنجی اولیه بالینی و مطالعات آزمایشی لازم برای جمع‌آوری داده‌های اولیه برای این کارآزمایی تصادفی کنترل شده (RCT) را کامل کرده‌ایم. کارآزمایی تصادفی کنترل شده یک استاندارد طلایی برای کارآزمایی‌های بالینی است که به دنبال تعیین اثربخشی یک مداخله جدید نسبت به مراقبت‌های استاندارد است».

برای انجام مداخله آموزش راه رفتن ۱۲ هفته‌ای از فناوری اسکلت بیرونی توسعه یافته در دانشگاه آریزونای شمالی و ساخته شده توسط شرکت اسپین‌آف لرنر،  Biomotum، استفاده می‌شود.

کمک اسکلت بیرونی به راه رفتن کودکان فلج مغزی

توانایی کودک در راه رفتن مؤثر برای سلامت جسمانی و رفاه عمومی ضروری است. از هر ۱۰۰۰ کودک حدود ۴ نفر به فلج مغزی مبتلا هستند. فلج مغزی یک اختلال عصبی است که بر کنترل و هماهنگی عضلات تأثیر می‌گذارد و اغلب راه رفتن را بسیار دشوار می‌کند. بیشتر روش‌های درمانی موجود ناکافی هستند و یکی از امیدوارکننده‌ترین گزینه‌های درمانی جدید استفاده از ربات‌های پوشیدنی یا اسکلت‌های بیرونی است که آموزش راه رفتن و کمک حرکتی را در خانه ارائه می‌دهند. این دستگاه‌ها پتانسیل ایجاد انقلابی در توانبخشی بیماران مبتلا به نقص‌های عصبی-عضلانی را دارند و رنج مادام‌العمر و بار اقتصادی ناشی از آن را کاهش می‌دهند.

لرنر می‌گوید: «بنابر توافق بالینی گسترده‌، اختلال در عملکرد عضلات خم کننده‌ی کف پا یا عضلات ساق پا، عامل اصلی الگوهای راه رفتن آهسته، ناکارآمد و خمیده در افراد مبتلا به فلج مغزی است. مطالعه ما بر دو فرضیه متمرکز خواهد بود: اینکه تمرین مقاومتی هدفمند مچ پا در مقایسه با فیزیوتراپی و تمرین راه رفتن استاندارد، بهبود بیشتری در کنترل حرکتی اندام تحتانی، مکانیک راه رفتن و اقدامات بالینی حرکتی ایجاد می‌کند. و اینکه کمک تطبیقی ​​به مچ پا منجر به عملکرد بهتر در مقایسه با راه رفتن با ارتزهای مچ پا و یا راه رفتن با کفش می‌شود».

این مطالعه ویژگی‌هایی از شرکت کنندگان را که با بیشترین بهبود در نتایج پس از هر مداخله همراه است بررسی می‌کند؛ برای نمونه، سن، جنسیت، سطح GMFCS، سرعت راه رفتن، میزان انقباض عضلانی. بدین شکل مسیر برای اجرای بالینی آینده و ایجاد دانش اساسی در مورد توانایی مداخلات تطبیقی ​​مچ پا در درمان اختلال راه رفتن نسبت به مراقبت استاندارد در فلج مغزی هموار می‌شود.

پژوهش‌های پیشگام لرنر تا به امروز، که از طریق کمک‌های مالی متوالی به مبلغ بیش از ۴٫۱ میلیون دلار از بنیاد ملی علوم، دپارتمان خدمات بهداشتی آریزونا و کمک‌های مالی خصوصی از طریق بنیاد دانشگاه آریزونای شمالی تأمین شده است، بهبود عملکرد راه رفتن را مشابه یا بیشتر از نتایج جراحی تهاجمی اثبات کرده است.

>> تأثیر اسکلت بیرونی روی راه رفتن افراد مبتلا به فلج مغزی

>> این پشتیبان رباتیک موجب بهبود توانایی کنترل تنه در کودکان مبتلا به فلج مغزی میشود

منبع: nau.edu

«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است»