چگونه فناوری واقعیت افزوده به کشاورزان کمک می کند؟

فناوری واقعیت افزوده امکاناتی را برای کشاورزان فراهم آورده است که اداره‌ی مزرعه را برای آن‌ها آسان‌تر و لذت بخش‌تر می‌کند.

فناوری واقعیت افزوده چگونه به کشاورزان کمک می کند؟

بهبود رویش و ژنتیک گندم

رباتیک و واقعیت افزوده ارتباط تنگاتنگی  با یکدیگر دارند. این دو فناوری برای مدل سازی محیط به کار گرفته می‌شوند. رباتیک مدل‌ها را برای هدایت دستگاه‌ها استفاده می‌کند، در حالی که واقعیت افزوده آن‌ها را به کار ‌می‌گیرد تا یک تجربه‌ی حسی افزون شده به انسان بدهد. ماهیت دقیق این تجربه‌ی افزون شده به عواملی مانند حسگرهای موجود، سخت افزارهای محاسباتی و نمایشی (شنیداری، لمسی)، و چگونگی تبدیل مفید داده‎های جمع آوری شده به هم پوشانی‌هایی (overlays) که ادراک طبیعی کاربر انسانی را تقویت می‌کند، محدود می‌شود. آن چه که مفید است تابعی از محتوای هم‌پوشانی‌ها و وقفه زمانی(latency) است- مقدار تاخیر زمانی که به وسیله‌ی سخت افزارهای محاسباتی معرفی شده است. در مقایسه با سخت افزارهای محاسباتی کند، سخت افزارهای محاسباتیِ سریع‌ترمی‌توانندهم‌پوشانی‌های دقیق‌تربا وقفه‌ی زمانی مشابه، یا هم‌پوشانی‌های مشابه با وقفه زمانی پایین‌تر، تولید کنند.

یکی از کاربردهای مهم واقعیت افزوده آسان و ایمن‌تر کردن همکاری انسان با سخت افزارهای رباتیکی است. برای مثال، یک ربات برای عبور از یک مسیر خاص باید فضای سه بعدی که مسیر در آن واقع است را مشخص نماید. تمامی اطلاعات  مربوط به هر چیزی که در آن محیط قرار دارد از طریق یک نمایشگر واقعیت افزوده مشخص می‌شود. یا ممکن است یک دستگاه بخواهد توجه کاربر انسانی اش را به یک عنصر خاص در محیط (برای مثال یک نوع گیاه خاص) جلب کند.این اطلاعات هم در یک نمایشگر واقعیت افزوده مشخص می‌شود.

در حالی که این مثال‌ها تنها یک نمای سطحی از آن‌چه امکان‎پذیر است را نشان می‌دهند، می توان از آن‎ها برای نشان دادن این واقعیت استفاده کرد که برای تولید محتوای هم‎پوشانی‎های واقعیت افزوده، تنها لازم نیست از اطلاعات به دست آمده از حسگرهای متصل به صفحه‌ی نمایش استفاده کرد. بلکه می‌توان اطلاعات را از منابع دیگر، مانند سایر دستگاه‌هایی که در نزدیکی قرار دارند، فراهم آورد. این منابع ممکن است تصاویر هوایی یا ماهواره‌ای و اطلاعات پایگاه‌های داده باشد. برای مثال در کشاورزی این اطلاعات ممکن است از نقشه‌های سه بعدی خاک حاصل شوند.

مثال‌هایی از هم‌پوشانی‌های واقعیت افزوده که به یاری کشاورزان می‌آیند عبارتند از: تصویربرداری گرمایی، مشخص کردن مقدار رطوبت خاک، ظرفیت جذب آب و خلل و فرج سطح خاک، افت و خیزهای عمودی سطح ، میزان روان آب و مقدار فرسایش مورد انتظار برای انواع بارش، مشخص کردن همه‌ی گیاهان مربوط به یک گونه‌ی خاص، مشخص کردن تمام گیاهانی که کمبود مواد مغذی یا آسیب ‌های دیگری دارند، مشخص کردن خاک‎های لخت (منظور خاک‌هایی است که کود گیاهی یا پوشش گیاهی ندارند)، حضور، تاثیرات و فعالیت گونه‌های جانوری مختلف، و کاربردهای بسیار دیگر.

ممکن است دستگاه‎‌ها در نوع خاصی از دستکاری اطلاعات ، یافتن هم‌بستگی‌ها، و حتی پاسخ‌دهی بعضی پرسش‌های مشخص عملکرد خوبی داشته باشند، اما آن‌ها در پرسیدن سوالات بامعنا خوب عمل نمی‌کنند. بنابراین مجموعه‌ی دستگاه و انسان بسیار قدرتمندتر از انسان یا دستگاه عمل خواهد کرد.

واقعیت افزوده  در روزهای نخستین خود به سر می‌برد و فضای بسیار زیادی برای بهبود آن موجود است.عملیات صوتی یکی از پیشرفت‌های واقعیت افزوده است که به زودی به واقعیت می پیوندد. این فناوری، کنترل بدون دست تجربه‌های واقعیت افزوده را امکان پذیر می‌سازد (با توجه به این ‌که کدام هم‌پوشانی‌ها فعال هستند و چگونه با هم ترکیب شده‌اند). با کنترل صوتی ، یک کشاورز قادر خواهد بود ضمن قدم زدن در مزرعه‌ی خود، بیان کند چه چیزی را می‌خواهد مشاهده کند، برنامه‌های کنترل کننده‌ی دستگاه‌هایی که مزرعه را اداره می‌کنند اصلاح کند،و فرمان‌هایی صادر نماید که توسط نخستین دستگاه در دسترس اجرا شوند. با استفاده از این فناوری، ارتباط کشاورزان با مزرعه‌ی خود بسیار صمیمانه ‌تر وغنی‌تر از آن‌چه آن‌ها در حال حاضرتجربه می‌کنند خواهد بود.

بیشتر بخوانید.

منبع: robohub

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *