در طول سال‌ها، دانشمندان شیوه‌های متعدد و گوناگونی را برای تحویل دارو، از قرص‌های دو طرفه پیچیده تا نانوذرات حاوی دارو به کار برده‌اند. در حال حاضر، پژوهشگران در دانشگاه درکسل فیلادلفیا در حال کار بر روی روشی پیچیده‌تر هستند. آنها در حال توسعه رباتهای مهره شکل کوچکی هستند که توسط میدان‌های مغناطیسی کنترل می شوند. این بیشتر شبیه فیلم‌های علمی و تخیلی است که رباتهای کوچک در بدن شنا کنند و…
دانشمندان MIT یک روش تصویربرداری در چند مقیاس را توسعه دادهاند که به آنها اجازه می‌دهد بافت مغز را با جزئیات درون سلولی و همچنین اتصال سلول‌های عصبی را در محدوده وسیع بررسی کنند. این روش تصویربرداری چند مقیاسی می‌تواند دقت و صحت نقشه‌برداری از اتصالات مغز انسان را بهبود بخشد. همچنین می‌توان از این روش برای کمک به مطالعه ارگان‌های دیگر مانند قلب، ریه ها، کبد و کلیه ها بهره برد. این…
دانشگاه MIT موفق به ساخت پچ هیدروژل با رویکردی سه‌گانه برای درمان تومورها شد. نتایج آزمایش روی موش‌های آزمایشگاهی و مزیت‌های استفاده از پچ، هم پیش و هم پس از برداشتن تومور نشان داد که این پچ کوچک تأثیرات بزرگی در درمان سرطان دارد. در حالی که درک ما از سرطان و از عوامل کلیدی مؤثر در توانایی گسترش آن در سراسر بدن، به طور مداوم در حال تحول است؛ این بیماری هنوز یک بیماری…
افراد مبتلا به آسم حاد می‌دانند باید از فعالیت‌ها و شرایط خاص اجتناب کنند، با این حال هنوز ممکن است حمله‌های این بیماری رخ دهد. به همین دلیل دانشمندان دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی، یک سامانۀ هشدار زودهنگام را توسعه می‌دهند که به عنوان یک ابزار نظارت بر سلامت و محیط (HET) شناخته می‌شود. این فناوری که بخش اصلی آن از یک مچبند و یک قطعه متصل شونده به قفسۀ سینه تشکیل شده…
شیمی درمانی روش درمان استاندارد برای سرطان است ولی این روش عوارض جانبی بسیاری داشته و علاوه بر سلول‌های بیمار، سلول‌های سالم را نیز از بین می‌برد. گروهی از پژوهشگران برزیلی، برای کاهش آسیب این نوع درمان روی فردی که در حال حاضر خود از بیماری رنج می‌برد روی روشی جدید برای رساندن دقیق‌تر دارو کار می‌کنند تا احتمال در امان ماندن سلول‌های سالم از یورش داروی شیمیایی را بیشتر کنند. پژوهشگران…
سرطان و دیگر بیماریهای تحلیلی عصبی همچون آلزایمر و پارکینسون در صورت تشخیص زودهنگام، می‌توانند بهتر درمان شوند. متأسفانه این کار همیشه امکان‌پذیر نیست چرا که نشانه‌های بیماری ممکن است تا زمانی که بیماری بسیار پیشرفت نکرده باشد ظاهر نشوند. برای کمک به برطرف کردن این مشکل، دانشمندان آزمایشگاه ملی نانوفناوری برزیل (LNNano) یک حسگر زیستی ساخته‌اند که قادر است به طور خاص مولکول‌های مرتبط با انواع سرطان و بیماریهای عصبی را…
مهندسان دانشگاه ایالتی آیووا ممکن است با توسعۀ ابرپوستی منعطف، کشسان و تنظیم‌پذیر یک گام به توانایی نامرئی کردن اشیاء نزدیک‌تر شده باشند. آنها نشان دادهاند که پوشاندن اجسام با این ابرپوست، قابلیت شناسایی آنها را توسط رادار خنثی می‌کند. آنها امیدوارند با پیشرفته‌تر کردن این ماده، در نهایت اجسام را برای نورهای مرئی و مادون قرمز نیز غیرقابل کشف کنند. دلیل نامگذاری این ماده به عنوان ابرپوست، ساخت آن از کامپوزیت‌هایی است که در…
پژوهشگران در École polytechnique سوئیس روشی جدید برای ساخت قطعات الکترونیکی کشسان یافتند که ممکن است در نهایت با ابزارهای پوشیدنی و دستگاه‌های پزشکی ادغام شود. پیش‌نمونۀ این نوار‌های الکترونیکی منعطف می‌تواند تا چهاربرابر ابعاد اصلی کش آمده و مجدداً به حالت اولیه باز گردد بدون آنکه خواص الکتریکی آن از بین رود. دستاورد اصلی این پژوهشگران ساخت سیم‌هایی بسیار باریک از فلزی مایع (آلیاژ طلا و گالیوم) است که همراه بقیۀ نوار…
پژوهشگران می‌گویند دستگاه‌های زیست تخریب‌پذیری که با استفاده از همان اثر مسبب الکتریسیتۀ ساکن انرژی تولید می‌کنند، می‌توانند برای تأمین توان ایمپلنت‌های الکترونیکی موقت و جذبی استفاده شوند. امروزه دستگاه‌های الکترونیکی کاشتنی به درمان همه چیز از قلب آسیب‌دیده تا صدمه‌های ناشی از ضربۀ مغزی کمک می‌کنند. برای نمونه، ضربان‌سازها می‌توانند به حفظ تپش منظم قلب کمک کنند و حسگرهای مغزی می‌توانند برای جلوگیری از تورم‌های خطرناک بر مغز نظارت کنند. با…
دستگاه‌های پزشکی کاشتنی معمولاً باید هوشمندی را فدای اندازه کنند. ضربان‌سازهای قلب و دیگر دستگاه‌های فعال با پردازنده‌های داخلی معمولاً ابعادی در حدود یک سانتی‌متر مکعب داشته و باید از طریق جراحی کاشته شوند. دستگاه‌های الکترونیکی کاشتنی کوچکتر به غیرفعال بودن، عدم بهره‌مندی از هوش محاسباتی و قابلیت ارسال سیگنال‌ها گرایش دارند. اکنون پژوهشگران پیش‌نمونۀ یک فرستندۀ رادیویی تزریقی را به نمایش گذاشتند که تنها ۱۰ میلی‌متر مکعب حجم دارد و می‌تواند سیگنال‌های رادیویی قوی را تا فاصلۀ ۵۰ سانتی‌متری و از میان بافتی با ضخامت ۳ سانتی‌متر ارسال کند.