تا سال ۲۰۲۵ بعید است که حتی رانندگان امروزی یک خودرو برای خود بخواهند. پس تا پایان دهه آینده ما چگونه به این سو و آن سو می‌رویم؟ چه دیدگاه‌هایی نسبت به خودروهای خودکار در آینده وجود دارد؟ صنعت خودروسازی و وضعیت جاده‌ها در آینده به چه شکل خواهد بود؟
خودرو مفهومی تویوتا در نمایشگاه بین‌المللی لوازم الکترونیکی مصرفی در لاس‌وگاس ۵ ژانویه ۲۰۱۷ ( Mike Nelson/EPA)
یک خودرو جدید در انگلستان به طور متوسط ۱۳٫۹ سال دوام دارد به همین دلیل اگر شما یکی از آنها را امروز بخرید ممکن است آن آخرین خودرویی باشد که می‌خرید. در طول دهه بعد، شتاب پیشرفت رانندگی خودکار، از جمله پیشرفت در هوش مصنوعی، حسگرها، دوربین، رادار و تجزیه و تحلیل داده‌ها نه تنها رانندگی ما را تغییر می‌دهد (در واقع خود رانده می‌شود) بلکه مفهوم مالکیت خودرو نیز تغییر می‌کند. Luca Mentuccia، مدیر ارشد صنعت خودروسازی در Accenture می‌گوید: «رانندگی خودکار، صنعت خودروسازی را به میدان جنگ بزرگی تبدیل خواهد کرد».
Sven Raeymaekers، از GP Bullhound توضیح می‌دهد که جامعه مهندسان خودرو تحت استاندارد بین المللی، شش سطح کنترل و هدایت خودکار را از «بدون هیچ کنترل خودکار» تا «هدایت کاملاً خودکار» تعریف کرده‌اند. «اگر نگاهی به پیش‌بینی‌های اخیر داشته باشید، بیشتر تولیدکنندگان خودرو برآورد کردند که نخستین وسایل نقلیه به طور کامل خودکار (AV) بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۵ وارد بازار خواهند شد».
هنگامی که آنها به این مهم دست پیدا کنند، مصوبات قانونی اجازه می‌دهد، قابل توجه‌ترین آنها در مناطق شهری حرکت کنند. Stan Boland می‌گوید: «AVها خدمات جدیدی را ارائه خواهند داد که در آن مشتری‌ها درب تا درب و تقریباً بدون توقف تحویل داده می‌شوند». Stan Boland، مدیر عامل شرکت FiveAI است که نرم‌افزارهای هوش مصنوعی رانندگی را برای AVها ایجاد می‌کند و یکی از شرکت‌های آزمایش کننده خودروهای بدون راننده در جاده‌های بریتانیا در سال ۲۰۱۷ در کنار تولید کنندگان عمده‌ای از جمله ولوو و فورد است.
وی می‌گوید: چنین خدماتی امن‌تر خواهد بود، آلودگی و ازدحام کمتری دارد و سبب تغییر در الگوی مالکیت خودرو شخصی می‌شود. بررسی‌های اخیر از مدیران خودروسازی توسط KPMG نشان داد که ۵۹ درصد از کارفرمایان صنعت معتقدند که بیش از نیمی از تمام صاحبان خودروی امروز تا سال ۲۰۲۵ دیگر خودرویی برای خود نمی‌خواهند.
پس ما چگونه تا پایان دهه آینده به این سو و آن سو می‌رویم؟ آیا هدایت خودکار، مشکل تصادفات را حل خواهد کرد و چه نوع‌های دیگری از AVها را بر روی جاده‌ها خواهیم دید؟
من راننده خواهم بود یا یک مسافر؟
شما یک انتخاب خواهید داشت. دکتر نیک رید، مدیر آکادمی TRL در مشاوره حمل و نقل می‌گوید: «شما می‌توانید یک خودرو را برانید و از آن لذت ببرید و یا در طول سفر دو ساعته برای جلسه کسب و کار آماده شوید (خودرو خود هدایت شود). سامانه‌های خودکار به ما حق انتخاب می‌دهند».
نیکولاس لانگ از مرکز گروه مشاوره بوستون برای خودرو دیجیتال، استدلال می‌کند این به وسیله نقلیه‌ای که شما در آن هستید بستگی دارد. «تا سال ۲۰۳۰، شما یک مسافر کنترل کننده در خودرو شخصی خود خواهید بود و یا تنها یک مسافر در روبوتاکسی».
هنوز هم خودرو خود را خواهیم داشت یا باید یکی کرایه کنیم؟
به جای مدل مالکیت خودرو امروزی، تا سال ۲۰۳۰ احتمالاً تکیه بر «تحرک به عنوان یک خدمت» خواهیم داشت. Boland می‌گوید: «تصور کنید که با لمس یک دکمه می‌توانید سرویسی همچون Uber را بدون راننده احضار کنید. کرایه کردن لزوماً واژه درستی نیست، مشتری‌ها سرویسی همچون Uber امروزی اما با طیف وسیع‌تری از گزینه‌های انتخاب خودرو با توجه به انواع مختلف سفر، گردش خانوادگی، دارای جای خواب برای مسافت‌های راه دور، و یا رفت و آمد خواهند خرید.
هنوز هم تصادف وجود خواهد داشت؟
بررسی‌ها تا سال ۲۰۰۸ توسط امنیت ملی ترافیک بزرگراه دولت آمریکا نشان داد که دلیل ۹۳ درصد از تصادفات خطای انسانی است. Boland می‌گوید: «هنگامی که شما خطای انسانی را از بین ببرید، جاده‌های ما به طور چشمگیری امن‌تر می‌شود. خطاهای انسانی شامل: نوشیدن بیش از حد الکل، تماس‌های تلفنی، بی‌دقتی، بی توجهی یا رانندگی بد است. به وضوح نیاز است تا صنعت آزمایش‌های کافی برای اطمینان از اینکه AVها برای تمام جاده‌ها ایمن هستند را انجام دهد. اما ما می‌توانیم به آینده نگاه کنیم که امنیت جاده‌ها، زمانی که انسان‌ها رانندگی می‌کنند تبدیل به چیزی در گذشته می‌شود».
آیا همه اتومبیل‌ها برقی می‌شوند؟
Danny Shapiro، مدیر ارشد NVIDIA، که چارچوب‌های هوش مصنوعی رایانه‌ای آن نیرو بخش ابررایانه‌های وسایل نقلیه تسلا است می‌گوید: «من فکر نمی‌کنم همه آنها تا سال ۲۰۳۰ برقی شوند. تقریباً هر استارت‌آپی به دنبال خودروی الکتریکی است و شما روی تولیدکنندگان الکتریکی و هیبریدی آلمانی، ژاپنی و آمریکایی تمرکز دارید. اما در همین زمان هنوز زیرساخت‌های بزرگ نفتی وجود دارد و دست کم برای چهار سال آینده، یک دولت طرفدار نفت در ایالات متحده روی کار است».
با این حال شرکت بوش در حال توسعه یک باتری حالت جامد یون-لیتیوم است و امیدوار است محدوده وسایل نقلیه الکتریکی را با نیمی از هزینه باتری‌های امروزی دوبرابر کند. استفن هافمن، رئیس شرکت بوش در بریتانیا می‌گوید: «ما یک طرح داریم که تا سال ۲۰۲۵، ۱۵ درصد از وسایل نقلیه در سطح جهانی، خواه یک وسیله نقلیه کاملاً الکتریکی باشد یا دوگانه، یک جز برقی داشته باشند. بدیهی است که این رقم در غرب اروپا بیشتر باشد».
خودرو مفهومی NeuV هوندا در نمایشگاه بین‌المللی لوازم الکترونیکی مصرفی (David Mcnew/AFP/Getty Images)
آیا آزمون رانندگی هنوز هم وجود خواهد داشت؟
Reed می‌گوید: «بله، اما آنها ممکن است بسیار متفاوت باشد. همانطور که امروزه ما یک آزمون گیربکس (جعبه دنده) دستی و خودکار داریم، ممکن است یک آزمون رانندگی خودکار وجود داشته باشد که شما تنها حق رانندگی با نوع خاصی از خودرو که دارای سامانه‌های خودکار ویژه‌ای است، داشته باشید. نیاز است تا رانندگان چگونگی کار با این سامانه‌ها را درک کنند. بنابراین ممکن است مهارت‌های مختلفی برای آزمون مورد نیاز باشد.
آیا توقف‌های کمتری وجود خواهد داشت؟
Boland می‌گوید: «با ترکیبی ناهمگن از وضعیت خودروها و خدمات مورد نیاز، وسایل نقلیه مستقل قادر به جابجایی حجم بیشتری از مسافران در هر مایل از جاده خواهند بود. همچنین، به دلیل وجود AVها با خیال راحت می‌توانید نزدیک‌تر، با ترمز کمتر و سریعتر نسبت به رانندگان انسانی سفر کنید، جریان ترافیک هموارتر خواهد بود و ازدحام کاهش خواهد یافت.
Shapiro اضافه می‌کند: «حتی اگر حادثه‌ای خطوط را مسدود نکرده باشد، ترافیک کند می‌شود تا مردم ببینند که چه اتفاقی افتاده است. بنابراین خودرو خودران نه تنها قادر به کارآمدتر کردن جریان است بلکه آنها از تصادفات و ازدحام دوری می‌کنند».
آیا وسایل نقلیه خودکار در مقابل هکرها آسیب پذیر هستند؟
Andy Birnie، مدیر سامانه‌های مهندسی در شرکت NXP توضیح می‌دهد: «با این تعریف، یک خودرو بدون راننده واحد کنترل، قدرت محاسباتی و خطوط کد (برنامه‌نویسی و نرم‌افزار) دارد و به طور منظم با جهان بیرون از خودرو از طریق بی‌سیم ارتباط دارد، به همین دلیل است که در مقابل هکرها آسیب پذیرتر است. یک هکر به طور بالقوه می‌تواند کنترل ماشین را از طریق بهره برداری از یک نقطه ضعف به دست بگیرد و حتی می‌تواند موجب شود که خودرو روشن نشود، یا سقوط کند و یا می‌تواند از حریم شخصی راننده از جمله اطلاعات مالی سوء استفاده کند».
با این حال یک تغییر در رویکرد امنیتی در راه است، وی ادامه می‌دهد: « تمرکز در حال حاضر بیشتر بر روی اصول است، همچون استفاده از امنیت در نقاط بحرانی، از جمله رابط وسیله نقلیه با جهان بیرون، دروازه‌ای که سامانه‌های بحرانی ایمنی را از دیگر سامانه‌های خودرو جدا می‌کند و شبکه‌هایی که ارتباط امن بین واحدهای کنترل را ارئه می‌دهد».
آیا هنوز هم به عنوان صاحب خودرو نیاز به بیمه خواهیم داشت؟
Niall Edwards، همکار در شرکت بین‌المللی کندی می‌گوید: «بله». وسایل نقلیه کاملاً مستقل به احتمال زیاد در یک کلاس مختلف خودرو که نیاز به پوشش بیمه اضافی و اجباری دارند قرار می‌گیرد.
وی می‌گوید: «به احتمال زیاد این محصول یک بسته تحت ضمانت توسط یک شرکت بیمه خواهد بود که شرکت سازنده هنگام خرید، استفاده از آن ار ارائه می‌دهد». یک امکان این است که وسایل نقلیه جدیدی که مجهز به فناوری‌های پیشرفته رانندگی هستند، تحت پوشش گسترده سازنده قرار گیرند.
چگونه قانون با وسایل نقلیه مستقل سازگار می‌شود؟
راشل مور، یک همکار در شرکت کندی می‌گوید: در حال حاضر قوانین بریتانیا وجود یک راننده که کنترل خودرو را در همه زمان‌ها به عهده دارد را پیش‌بینی کرده‌اند. بنابراین مقررات استفاده از وسیله نقلیه، نیاز به تجدید نظر دارند تا اجازه استفاده از فناوری خودرو بدون راننده داده شود و اطمینان حاصل شود که از این فناوری به درستی استفاده می‌شود.
مور ادامه می‌دهد، قانون ترافیک جاده (۱۹۸۸) به احتمال زیاد اصلاح شود و شامل تعهدات سازنده در قبال وسایل نقلیه خودکار نیز شود.
آیا AVها خطرات موجود برای عابران و دوچرخه‌سواران را کاهش می‌دهند؟
Reed می‌گوید: ما تنها در آغاز درک چگونگی تعامل بین عابران و دوچرخه سواران با یک وسیله نقلیه هستیم که کنترل آن به دست راننده انسانی نیست. «این که عابر پیاده قدرت تشخیص اینکه یک خودرو، خودکار است یا نه را دارد و آیا قابلیت انطباق رفتار خود بر این اساس را دارد یا نه، ما هنوز هم نمی‌دانیم».
لانگ استدلال می‌کند دست کم در ابتدا که عابران و دوچرخه سواران ممکن است سعی کنند آزمایش کنند و ببینند که AVها چه واکنشی از خود نشان می‌دهند، خطراتی وجود دارد. «در سنگاپور، آنها در حال آزمایش خودروهای مستقل در پارک‌های عمومی هستند و به ما می‌گویند که تعداد زیادی از حوادث مربوط به درست عمل نکردن وسایل نیست، بلکه مردم به جلوی اتومبیل می‌پرند تا آزمایش کنند که آیا اتومبیل توقف می‌کند یا نه».
او ادامه می‌دهد، تنها ممکن است خطراتی مرتبط با الگوهای رفتاری وجود داشته باشد که ما نمی‌توانیم پیش بینی کنیم. «همانطور که هر فناوری جدید شکست و حتی مرگ و میر را به همراه خواهد داشت اما منافع کلی به اندازه‌ای چشگیر است که توسعه فناوری پیروز خواهد شد. منافعی همچون کاهش ۹۰٪ تصادفات، کاهش ۴۰ درصدی ازدحام، تا ۸۰ درصد کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای و آزاد کردن ۵۰٪ از فضای پارکینگ‌ها».
چه وسایل نقلیه مستقل دیگری ممکن است در جاده‌ها ببینیم؟
تا سال ۲۰۳۰ در جاده‌ها و پیاده‌روها ممکن است از نوعی خودروهای پرواز کننده که به صورت عمودی برمیخیزند و فرود می‌آیند تا ربات‌های پیاده رو و هواپیماهای بدون سرنشین را ببینیم.
Boland می‌گوید: «کامیون‌های بدون راننده در حال حاضر در سراسر جهان آزمایش می‌شوند و آزمایش‌های Daimler در جاده‌های عمومی در ایالات متحده و آلمان در سال ۲۰۱۶ انجام گرفت». در عین حال شرکت بوش پیش‌بینی می‌کند که یک کامیون تا سال ۲۰۲۵ به یک دستگاه هوشمند ۴۰ تنی بر روی چهار چرخ تبدیل خواهد شد. هافمن می‌گوید: «کامیون‌ها تمام داده‌های مورد نیاز را در زمان واقعی از اینترنت اشیا ابری بوش دریافت خواهد کرد. داده‌ها شامل اطلاعات مسیر، راه‌های انحرافی و امکانات تخلیه در مقصد می‌شود. این به راننده اجازه خواهد داد تا با چیزهای دیگری همچون اسناد حمل و نقل کار کند در حالی که کامیون خود رانده می‌شود».
کدامیک از غول‌های فناوری خودرو خودکار پیروز خواهد شد؟
امروزه بخش AV یک فضای شلوغ است. تخمین زده شده که دست کم ۳۳ فناوری و شرکت خودکار، اعم از اپل تا تولید کننده اتوبوس چینی YUTONG(شرکت‌هایی همچون آئودی، BMW، گوگل، هوندا، اینتل، تسلا، Uber و فولکس واگن) در حال حاضر در حال توسعه فناوری AV هستند.
صنعت جهانی خودرو در تلاطم تحولی عظیم از طوفان دیجیتالی شدن، هوش مصنوعی و هدایت خودکار و تغییرات در رفتار مصرف کننده است. این مشکل نیست که بفهمیم چرا تولید کنندگان خودرو، شرکت‌های فناوری و سرمایه‌گذاران در تکاپو برای حفظ قلمرو خود هستند. Sven Raeymaekers از GP Bullhound می‌گوید: «همه این تغییرها هم خطر و هم فرصتی برای متصدیان ایجاد می‌کند». پس باید ببینیم که درنهایت چه کسی در صدر قرار می‌گیرد.
«برخی از کارشناسان ادعا می‌کنند که صنعت خودرو به لحاظ تاریخی تنها روی موتور احتراق داخلی و طراحی پوسته متمرکز شده‌اند، و هیچ شانسی در برابر سونامی نرم افزار حرکت ندارند. اما بسیاری از صنایع در حال حاضر از این یورش رنج می‌برند و خودروسازان هیچ برنامه‌ای برای تکرار تاریخچه خود ندارند. همه بزرگان (رنو، نیسان، فورد، BMW، دایملر و GM) درحال سرمایه گذاری، توسعه فناوری خود، استخدام استعدادها و یا به دست آوردن استارت‌آپ‌ها هستند.
افزون بر این Luca Mentuccia از Accenture استدلال می‌کند که هر مفهومی از رقابت بین شرکت‌های فناوری و سازندگان سنتی خودرو، یک درک نادرست است. وی پیش‌بینی می‌کند که به جای راهکارها، همکاری‌ها افزایش پیدا می‌کند. «ما حتی مشارکت بیشتری از صنعت برای رانندگی خودکار خواهیم دید که در آن سازندگان خودرو و طیف وسیعی از شرکت‌های فناوری از تراشه‌سازان تا متخصصان داده‌های بزرگ، مخابراتی و سیستم عامل حرکت با هم کار خواهند کرد».
منبع: theguardian
