تاکنون به این فکر کرده‌اید که برای ساخت فیلم‌های مستند حیات وحش چگونه بدون ترساندن حیوانات و آسیب دیدن به آنها نزدیک و تصویربرداری می‌کنند! به کمک علم رباتیک می‌توان ربات‌هایی ساخت که دقیقاً شبیه حیوانات هستند و از راه دور کنترل می‌شوند. در اینجا می‌توانید با نحوه ساخت ربات‌های جاسوس در طبیعت وحشی آشنا شوید.

تولید کنندگان از شرکت تولیدات جان داونر (این شرکت ویژه ساخت فیلم‌هایی در مورد حیوانات وحشی است) برای جاسوسی در طبیعت وحشی در سال ۲۰۱۵ به سراغ آزمایشگاه Ijspeert، EPFL رفتند و از آنها خواستند که دو ربات، یک تمساح و یک بزمجه (مارمولک) برای نزدیک شدن به تمساح‌ها در طبیعت و تصویربرداری از آنها بسازند. Kamilo Melo، پژوهشگر فوق دکترا در مرکز NCCR Robotics از این چالش استقبال کرد و پس از مشاهده ساعت‌ها فیلم حرکات حیوانات واقعی، یک نیم تنه و پاهایی که می‌تواند برای هر دو حیوان مورد استفاده قرار گیرد و ماژول‌های مختلف برای سر و دم آنها را در مدت زمان یک ماه طراحی کرد.

تمساح جاسوس- شرکت تولیدات جان داونر، عکاس: Steve Downer

در طراحی این ربات‌ها، Kamilo و دانشجوی دکترایش Tomislav Horvat با دو موضوع اصلی رو به رو بودند: نخست اینکه ربات‌ها باید از فاصله ۵۰۰ متری کاملاً قابل کنترل باشند تا هم مزاحم تمساح‌ها نشوند و هم برای کاربر انسانی خطری بوجود نیاید. دوم اینکه باید راه رفتن و رفتار ربات به اندازه کافی شبیه تمساح واقعی باشد. با وجود موفقیت‌های پیشین در طراحی و کنترل ربات سمندر در آزمایشگاه Ijspeert، Kamilo تصمیم گرفت از ابتدا شروع به طراحی ربات کند.

زمانی که قرار است ربات‌ها در تماس نزدیک با حیوانات خطرناک باشند، این مهم است که محکم و قوی باشند. این ربات از ترکیبی از آلومینیوم و فیبر کربن ساخته شده است که آن را قوی و محکم اما سبک و قابل اعتماد می‌کند. ربات توسط یک فرستنده که به رایانه متصل است و از بلوتوث و RF برای برقراری ارتباط با یک پردازنده رایانه‌ای استفاده می‌کند، کنترل می‌شود.

خنک نگه داشتن تمساح جاسوس زیر چتر (عکس: Kamilo Melo)

پس از ایجاد مکانیک درونی در K-Rock، این ربات برای متخصصان انیماترونیک در استودیو جان نولان فرستاده شد تا پوست واقعی، انعطاف پذیر و ضد آب برای آن توسعه داده شود و شبیه تمساح واقعی شود. تمساح جاسوسی دو هفته را در کنار رودخانه نیل در اوگاندا، با راه رفتن در کنار ساحل و شنا کردن در رودخانه صرف جستجوی همتایان واقعی خود کرد اما برای گروه BIOROB، این تجربه کمی متفاوت‌تر و کمتر خوشایند بود. آنها باید وقت خود را صرف حفاظت از ربات در گرمای ۳۸ درجه سانتیگراد، رطوبت، گل و لای و گرد و غبار می‌کردند!

کار میدانی همیشه جالب نیست! (عکس:Kamilo Melo)

K-Rock اکنون از سفر خود بازگشته است و در برنامه آینده قرار است که بهبود پیدا کند و به عنوان بخشی از کار جستجو و نجات با ربات‌های متحرک در مرکز NCCR Robotics توسعه یابد و از آن برای ارسال به مناطق حادثه دیده و تفتیش زیرساخت‌ها، پیدا کردن قربانیان و کمک به آنها استفاده شود.

منبع: robohub