تجسم ساختار درونی بدن و بهبود توانبخشی فیزیکی بدون نظارت

به طور معمول در توانبخشی فیزیکی بدون نظارت از حسگرهای حرکتی برای مشخص کردن شکل صحیح تمرینات استفاده می‌شود. اما در توانبخشی فیزیکی بر درگیری عضلات تمرکز می‌شود که ردیابی حرکت نمی‌تواند تصویری کامل از آن ارائه دهد. پژوهشگران MIT یک سامانه جدید توسعه داده‌اند که می‌تواند تصویری کامل از درگیری و حرکت عضلات در طول تمرینات بدون نظارت ارائه دهد. این سامانه به بیماران کمک می‌کند تا توانبخشی فیزیکی را به طور ایمن و مؤثر در خانه انجام دهند. با مجله فناوری‌های توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.

تجسم ساختار درونی بدن و بهبود توانبخشی فیزیکی بدون نظارت

بسیاری از بیماران و سالمندان می‌توانند از توانبخشی فیزیکی بهره‌مند شوند اما فیزیوتراپیست‌های کافی برای انجام این کار وجود ندارد. رشد جمعیت، پیری و همچنین نرخ بالای بیماری‌های شدید، به این مشکل دامن می‌زنند.

افزایش روش‌های مبتنی بر حسگر، مانند حسگرهای حرکتی روی بدن، تا حدی استقلال و دقت را برای بیماران فراهم کرده است. اما این فناوری‌ها تا حد بسیاری بر داده‌های حرکتی تکیه دارند، بنابراین فاقد تصویری جامع از توانبخشی فیزیکی، مانند درگیری و تنش عضلات هستند.

پژوهشگران آزمایشگاه علوم کامپیوتر و هوش مصنوعی MIT و بیمارستان عمومی ماساچوست یک سامانه توانبخشی فیزیکی بدون نظارت به نام MuscleRehab برای جبران این کمبود توسعه داده‌اند. این سامانه سه عنصر دارد: ردیاب حرکت که فعالیت حرکتی را ثبت می‌کند، یک روش تصویربرداری به نام توموگرافی امپدانس الکتریکی (EIT) که عملکرد ماهیچه‌ها را اندازه می‌گیرد و یک هدست واقعیت مجازی (VR) و یک لباس ردیابی کننده.

بیماران به سادگی لباس ردیاب و هدست واقعیت مجازی را می‌پوشند. سپس تمرینات مختلفی مانند لانژ، خم شدن زانو، ددلیفت، بالا بردن پا، اکستنشن زانو، اسکات، شیر آتش نشانی و پل‌ها را انجام می‌دهند. فعالیت عضلات چهارسر ران، سارتوریوس، همسترینگ و ادکتور اندازه‌گیری می‌شود. سپس تمام اطلاعات حرکتی و درگیری عضلانی روی آواتار بیمار قرار می‌گیرد. آواتار بیمار در کنار یک آواتار مربی قرار دارد و بیمار با مقایسه درگیری عضلات دقت حرکات خود را افزایش می‌دهد.

درنهایت با این روش، توانبخشی فیزیکی به یک محیط بالینی محدود نمی‌شود و توانبخشی بدون نظارت مبتنی بر داده‌ها برای ورزشکارانی که در حال بهبودی از آسیب‌دیدگی هستند، بیمارانی که تحت فیزیوتراپی هستند، یا کسانی که دچار بیماری‌های محدودکننده فیزیکی هستند، بهتر امکان‌پذیر می‌شود.

فناوری‌های حسی کنونی بیشتر بر روی ردیابی رفتارها و ضربان قلب تمرکز دارند، اما این روش راهی بهتر از الکترومیوگرافی (EMG) برای احساس درگیری (جریان خون، کشش، انقباض) لایه‌های مختلف ماهیچه‌ها پیدا کرده است. EMG تنها فعالیت عضلانی زیر پوست را ثبت می‌کند، مگر اینکه به صورت تهاجمی انجام شود.

در حال حاضر، MuscleRehab روی قسمت بالای ران و گروه‌های عضلانی اصلی تمرکز می‌کند، اما می‌تواند گسترش یابد. این سامانه که توانبخشی را تسهیل می‌کند به طور بالقوه تأثیر گسترده‌ای بر جامعه دارد و به بیماران کمک می‌کند توانبخشی فیزیکی را به طور ایمن و مؤثر در خانه انجام دهند. چنین ابزارهایی برای از بین بردن نیاز به منابع بالینی و پرسنل از دیرباز به دلیل کمبود نیروی کار در مراقبت‌های بهداشتی مورد نیاز بوده‌اند.


>> ارائه تجهیزات توانبخشی و مراقبتی در نمایشگاه دوسلدورف، REHACARE2022

>> تغییر توانبخشی فیزیکی با هوش مصنوعی: ۴ عامل موفقیت


منبع: medicalxpress.com

«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است.»

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *