فلج دائمی و مشکلات هماهنگی از شایع‌ترین عواقب سکته مغزی است. دانشمندان مؤسسه علوم شناختی و مغز ماکس پلانک در لایپزیگ، مرکز پزشکی دانشگاه هال و دانشگاه پزشکی شاریته برلین کشف کرده‌اند که تحریک الکتریکی مغز در این موارد کمک کننده است. جریان مستقیم اعمال شده از طریق الکترودهای متصل به سر منجر به بهبود قابل توجهی در حرکات مختل شده بیماران شد. این مطالعه نشان می‌دهد افزون بر اثرات واضح پس از یک بار استفاده، برای بهبود بیشتر ممکن است نیاز باشد که این درمان به صورت جداگانه برای بیماران خاص طراحی شود. با مجله فناوریهای توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.
عواقب آسیب مغزی
فلج بازو یکی از شایع‌ترین عواقب آسیب مغزی است، برای نمونه، پس از سکته مغزی. افراد مبتلا اغلب نمی‌توانند از بازوی خود استفاده کنند یا تنها به میزان بسیار محدودی دست خود را حرکت می‌دهند. این کمبودها بر اساس تغییرات آشکار در فیزیولوژی و ساختار مغز است. این تغییرات ابتدا از آسیب مستقیم ناشی از خود سکته مغزی ناشی می‌شود، اما به دلیل شیوه سازماندهی مغز به سایر مناطق نیز گسترش می‌یابد.
Bernhard Sehm، رهبر گروه پژوهشی در مؤسسه ماکس پلانک و پزشک ارشد نورولوژی در مرکز پزشکی دانشگاه هال توضیح می‌دهد: «اساس این تغییرات، هم فرآیندهای ترمیمی مغز و هم الگوهای رفتاری فعالیت‌های روزمره پس از سکته است. با کمک تحریک جریان مستقیم ترانس کرانیال (tDCS)، می‌توان بر این تغییرات در مغز تأثیر گذاشت. جریان‌ها به بافت مغز نفوذ می‌کنند، جایی که که آنها یک اثر تحریکی یا مهاری محلی دارند». Bernhard و Toni Muffel، از دانشگاه شاریته برلین، بررسی کردند چگونه این روش بر توانبخشی بیماران سکته مغزی تأثیر می‌گذارد و اخیراً نتایج خود را در مجله Brain Stimulation منتشر کردند.
Muffel، نخستین نویسنده این مطالعه توضیح می‌دهد: «مطالعه ما شامل ۲۴ بیمار بود که به دلیل سکته از نظر تحرک بسیار محدود بودند. در آزمایشگاه ما یک سامانه رباتیک داریم که به صورت جداگانه با هر بیمار سازگار می‌شود. این ربات نوعی اسکلت بیرونی است که بیماران را قادر می‌سازد بازوی فلج خود را حرکت و وظایف خود را انجام دهند. در یک محیط مجازی در حالی که بیماران با اشیاء مجازی تعامل داشتند، مغز آنها از طریق الکترودهای روی پوست سر تحریک می‌شد. به موازات آن، ما اندازه‌گیری کردیم که تحریک مغز چقدر به شرکت کنندگان در انجام وظایف کمک می‌کند».
نتایج
تحریک مغز تأثیر واضحی بر نواحی مغزی داشت که تحت تأثیر سکته قرار گرفته بودند. Bernhard Sehm توضیح می‌دهد: «سامانه رباتیک به ما امکان می‌دهد تا عملکردهای حرکتی مختلف را به طور همزمان اندازه‌گیری کنیم و تصویر جامعی از اثرات تحریک به دست آوریم. داده‌ها نشان می‌دهد عملکردهای حسی حرکتی بازوی فلج شده به وضوح تحت تاثیر tDCS قرار دارند. با این حال، ما نتوانستیم یک الگوی سودمند یکنواخت را در بین بیماران مختلف شناسایی کنیم. تغییرات در نواحی مغز بسته به کار و محل قرارگیری الکترود متفاوت بود. این بدان معناست که در آینده، بیماران باید پیش از تحریک مغز به دقت مورد بررسی قرار گیرند. این روش ساده اما امیدوارکننده برای تحریک مغز، آینده‌ای در مراقبت از بیمار خواهد داشت».
>> بهبود کنترل بازوی رباتیک با تحریک مغز و ایجاد حس لامسه
>> توانایی مغز کودکان برای انطباق با اندام های بیونیک پیشرفته
منبع: medicalxpress.com
«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است»
