ساخت یک صندلی چرخدار خودران در دانشگاه MIT

پژوهشگران در مؤسسه فناوری ماساچوست یک صندلی چرخدار خودران برای کمک به افراد مسن و معلول توسعه داده‌اند. این پروژه می‌تواند به سالمندان و معلولین در صندلی‌های چرخدار کمک کند تا برای حرکت استقلال بیشتری داشته باشند. همچنین این صندلی چرخدار را می‌توان در بیمارستان‌ها و برای جابجایی و انتقال بیماران مورد استفاده قرار داد. با مجله فناوری‌های توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.

توسعه یک صندلی چرخدار خودران در دانشگاه MIT

در طی چند ماه گذشته، دیدن صندلی چرخدار CSAIL، آزمایشگاه هوش مصنوعی و علوم کامپیوتر دانشگاه MIT، در اطراف سالن‌های این دانشگاه عادی شده است. این یک تبلیغ کوچک برای کار این آزمایشگاه و مهمتر از همه، یک فرصت عالی برای آزمایش یک دستگاه متحرک در دنیای واقعی است. همانطور که گروه‌های دانشجویان سرگردان هستند و در گفت‌وگوها و یا در گوشی‌های هوشمند خود غرق می‌شوند، مسیرشان غیر قابل پیش بینی است و احتمال برخورد وجود دارد.

این نوع آزمایش در دنیای واقعی دقیقاً به همین دلیل است که در وهله اول این نوع صندلی وجود دارد. این دشوار است که خودروهای خودران را در خیابان‌ها و جاده‌ها آزمایش کرد. به نظر می‌رسد که هنگام استفاده از فناوری‌های بدون راننده در دنیای واقعی، خط قرمزهای بسیاری وجود دارد، به ویژه در یک شهر پرجمعیت همچون بوستون.

صندلی چرخدار یک وسیله نقلیه زمینی بین خودروهای واقعی و خودروهای کنترل از راه دور است. به این ترتیب پژوهشگران سریعتر ایده‌های خود را تکرار و آزمایش می‌کنند. واقعیت این است که این محصول می‌تواند در دنیای واقعی برنامه‌های کاربردی برای افرادی که دارای مشکلات حرکتی هستند، داشته باشد.

Thomas Balch، یک مهندس نرم افزار رباتیک در MIT، می‌گوید: «پژوهش‌های کنونی که انجام می‌گیرد بیشتر به عنوان یک چارچوب استفاده می‌شود. اما افرادی هستند که در مورد انجام پژوهش‌ها به طور ویژه در زمینه صندلی چرخدار بحث می‌کنند. بسیاری از پژوهش‌های که من دیده‌ام در CSAIL انجام می‌شود روی کمک به افراد دارای معلولیت با چیزهای راحت‌تر متمرکز شده است».

این صندلی دارای همان اسکنرهای LIDAR است که این دانشگاه در خودروهای خود استفاده می‌کند، همراه با یک فناوری نقشه برداری که CSAIL در سال ۲۰۱۰ برای استفاده در خیابان‌های سنگاپور توسعه داد، مدت‌ها پیش از اینکه رانندگی خودکار به اندازه امروز رایج شود. این سامانه که بر روی صندلی چرخدار نصب شده است، یک نقشه سه بعدی از نقاط ثابت در اطراف آن ایجاد می‌کند. در عین حال یک اسکنر کوچکتر در جلو، موانع را در مسیر خود تشخیص می‌دهد.

توسعه یک صندلی چرخدار خودران در دانشگاه MIT

سواری با این صندلی چرخدار آهسته و نرم است، همانطور که از یک صندلی چرخدار الکتریکی انتظار دارید. هنگامی که سامانه یک فرد را تشخیص می‌دهد، به آرامی کاملاً متوقف می‌شود، موقعیت خود را تنظیم می‌کند و در مسیر خود به حرکت ادامه می‌دهد. این روند حدود ۱۰ تا ۱۵ ثانیه طول می‌کشد. در هر صورت، این سامانه احتمالاً بیش از حد محتاط است و هر زمان که کسی را در اطراف خود تشخیص دهد، متوقف می‌شود. احتیاط یک ویژگی خوب برای صندلی چرخدار است، اما در این مورد، احتمالاً چیزی نیست که شما برای خودروی خود بخواهید.

برای حفاظت اضافه، Balch یک کنترلر Xbox در دست دارد که به عنوان یک ترمز اضطراری عمل می‌کند. این یک یادآوری است که چقدر کار باید انجام شود پیش از اینکه این وسایل نقلیه بدون هیچ نوع راهنمای انسانی که پشتیبانی ارائه دهد، به گشت زنی بپردازد حتی در این سرعت کم.

با این وجود، یک سامانه تکمیل شده می‌تواند در بیمارستان‌ها برای کمک به حمل و نقل بیماران مشغول به کار شود. این دانشگاه در حال مذاکره با بیمارستان‌های سراسر جهان در مورد برنامه‌های بالقوه این سامانه است.


در مورد صندلی‌های چرخدار بیشتر بخوانید:

>>صندلی چرخدار پله نورد ارزان قیمت زندگی توانیابان را دگرگون می‌کند


منبع: techcrunch

استفاده و بازنشر این نوشتار تنها با ذکر لینک منبع و نام «مجله‌ی فناوری‌های توان افزا و پوشیدنی» مجاز است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *