استفاده از گرافت پلیمری می‌تواند روشی ارزان و غیرتهاجمی را برای پر کردن شکاف حاصل از جراحی حذف تومورها در ستون فقرات فراهم کند.

روش حذف تومورهای نخاعی به کمک جراحی می‌تواند برای بیماران مشکل‌ساز باشد چرا که گزینه‌های موجود برای پر کردن شکاف حاصل از این جراحی، یا بسیار گران بوده و یا به شدت تهاجمی است. پژوهشی جدید، با پتانسیل استفاده از یک ایمپلنت پلیمری منبسط شونده برای پرکردن شکاف‌های حاصل از جراحی، می‌تواند راه حل بهتری را فراهم کند.

هنگامی که یک تومور نخاعی متاستاتیک برداشته شود، اغلب مقدار قابل توجهی از استخوان و کل دیسک مهره همراه با آن برداشته می‌شود. فضای حاصل باید برای حفاظت از نخاع و حفظ قدرت ستون فقرات پر شود ولی روش‌های موجود برای انجام این کار بسیار از ایده‌آل بودن فاصله دارند.

در حالت کلی، جراحان با دو گزینه روبرو می‌شوند. آنها می‌توانند حفرۀ قفسۀ سینۀ بیمار را برای قرار دادن قفسه‌های فلزی یا گرافت‌های (graft) استخوانی بشکافند یا در گزینۀ دوم با ایجاد برشی در پشت بیمار، میله‌های کوچک منبسط شوندۀ تیتانیومی را برای پر  کردن شکاف در ستون فقرات بکار گیرند. گزینۀ نخست بسیار تهاجمی است در حالی که گزینۀ دوم با توجۀ به هزینۀ بالای مواد تشکیل دهنده، بسیار گران است.

این پژوهش جدید ممکن است گزینۀ سوم مطبوع‌تری را برای پزشکان فراهم کند. این گرافت که توسط دانشمندان درمانگاه Mayo در مینه‌سوتا توسعه داده شده است، با روشی مشابه با درمان موجود با استفاده از میله‌های تیتانیومی در محل قرار می‌گیرد ولی از مواد بسیار ارزان‌تری ساخته می‌شود.

این ایمپلنت جدید از پلیمری زیست‌سازگار و آب‌دوست ساخته شده که برای ایجاد قفسی توخالی به صورت شبکه‌ای به یکدیگر متصل شده‌اند. این گرافت که با مواد تثبیت کننده و داروهای درمانی پر می‌شود داخل بدن قرار داده می‌شود و با جذب مایع منبسط می‌شود و در نهایت خلاء به جا مانده از جراحی حذف تومور را پر می‌کند.

این گروه زمان زیادی را صرف تکمیل خواص انبساطی این وسیله کرده‌است تا مطمئن شود سرعت رشد آن به قدری زیاد باشد که از جراحی‌های طولانی غیرضروری اجتناب شود و به قدری کم باشد که جراح زمان کافی برای قراردادن مناسب گرافت در محل داشته باشد.

دانشمندان قصد دارند پژوهش‌های خود را روی این درمان جدید ادامه دهند و در ابتدا با کار روی اجساد نحوۀ کار این ایمپلنت را شبیه‌سازی کنند. هدف این گروه انجام آزمایش‌های بالینی طی چند سال آینده است.

این پژوهش در جلسه‌ای در انجمن شیمی آمریکا (ACS) معرفی شد. برای اطلاعات بیشتر می‌توانید فیلم زیر را تماشا کنید.

منبع: gizmag