سایبورگ (cyborg) را می‌توان یک موجود با هر دو اجزای ارگانیک و مکانیکی تعریف کرد. به نظر می‌رسد گام بعدی تکامل بشریت بی ارتباط با پیشرفت فناوری ربات‌ها نباشد. هم‌اکنون انسان‌ها در دوره‌ای زندگی می‌کنند که بیشترین وابستگی را به وسایل الکترونیکی دارند. ما نمی‌توانیم زندگی خود را بدون فناوری‌های الکترونیکی تصور کنیم. با این وجود همچنان راه زیادی وجود دارد تا با هدف افزایش توانایی‌های انسان، ایمپلنت‌های الکترونیکی و مکانیکی به عنوان جزیی از بدن انسان درآید. در این مقاله از مجله‌ی فناوری‌های توان‌افزا و پوشیدنی به موضوع سایبورگ‌ها می‌پردازیم. با ما همراه باشید.

سایبورگ به چه معناست؟

سایبورگ را می‌توان موجود زنده‌ای دانست که اجزای بیومکانیکی و اندام زیستی آن با هم ادغام شده است. با چنین تعریفی امروزه تعداد زیادی از انسان‌ها را می‌توان سایبورگ دانست. فناوری در سراسر جهان در حال کمک به افرادی است که با ایمپلنت‌های شنوایی دوباره می‌شنوند و با اندام مصنوعی دوباره راه می‌روند.

اگر تعریف سایبورگ را تنها مختص انسان‌های سالمی در نظر بگیریم که با فناوری‌های توان‌فزا، توانایی‌های خود را از محدودیت‌های طبیعی انسان فراتر برده‌اند، تعداد کمتری انسان سایبورگ وجود دارد.

می‌توان هنرمند اسپانیایی Moon Ribas را یک سایبورگ دانست. یک حسگر در آرنج او کاشته شده است که به او اجازه می‌دهد هر نوع فعالیت زمین لرزه را احساس کند.

نیل هاربیسون (Neil Harbisson) هنرمند معاصر و فعال سایبورگ است که بیشتر برای توانایی گسترش دادهٔ خود در شنیدن رنگ‌ها و درک رنگ‌های خارج از توانایی چشم انسان شناخته می‌شود. او نخستین شخصی در دنیا است که یک آنتن ادغام شدهٔ استخوانی (Osseointegration) در جمجمه خود دارد.

سایبورگ تغییر مثبتی به شمار می‌آید یا منفی؟

سایبورگ سبب ادغام بدن زیستی با فناوری می‌شود. اگر انسان را موجودی در نظر بگیریم که با حواس ذاتی و زیستی خود، جهان پیرامون را درک می‌کند، سایبورگ، درک و تجربه‌ی انسان از جهان اطراف را تغییر خواهد داد و بیشتر شبیه رایانه و ماشین می‌شود. نگرانی که وجود دارد این است که سایبورگ همدلی را از بین ببرد و اخلاق انسانی را تا جایگاه مجموعه‌ای از الگوریتم‌ها و منطق و آمار پایین بیاورد. بحث و جدل در موضوع سایبورگ بسیار است. ایلان ماسک از پیشروان فناوری نوین، نسبت به پیشرفت هوش مصنوعی که بخش ضروری فناوری پیشرفته سایبورگ است، هشدار می‌دهد. بزرگترین تهدید انسان سایبورگ، موضوع امنیت شخصی است. شاید در آینده‌ی نه چندان نزدیک شرکت‌ها بتوانند از افکار ما اطلاع پیدا کنند و حرکت‌های فیزیکی ما را کنترل کنند.

سایبورگ در کدام جنبه زندگی وارد خواهد شد؟

فناوری‌های پوشیدنی نخستین مسیری است که انسان را به سوی سایبورگ بودن پیش می‌برد. این فناوری‌ها سلامتی و تناسب اندام ما را نظارت می‌کنند. بناربراین ما برابعاد زندگی دید گسترده‌تری پیدا می‌کنیم. اگرچه امروزه ساعت‌های هوشمند و ناظر بر سلامتی جز لوازم جانبی به شمار می‌آیند، در آینده ایمپلنت‌های زیر پوستی با دریافت انرژی موردنیاز خود از بدن، بر سلامتی ما نظارت خواهند داشت. بنابراین، سایبورگ شاید بتواند به افراد کمک کند تا زندگی بهتری داشته باشند و از خطرات حفظ بشوند. هوش مصنوعی در فرآیندهای پیش‌بینی موفق عمل می‌کند.

نخستین فناوری سایبورگ که به تولید انبوه می‌رسد، ایمپلنت‌ها خواهند بود. ایمپلنت‌ها بر چگونگی درک ما از دنیای بیرون تاثیری نخواهند داشت بلکه با جمع‌آوری داده‌ها از اطراف ما، توصیه‌هایی ارائه می‌دهند. برای نمونه تراشه‌های NFC می‌توانند اطلاعات را از طریق پوست انتقال دهند. پس از آن، شاید دستگاه‌ها و داروهای نانوفناوری در دسترس قرار بگیرند که با تغییر DNA، ما را دربرابر برخی بیماری‌ها محافظت می‌کند. کریسپر پیش از این برای تغییر ژنوم به کار رفته است. در ادامه ممکن است بتوانیم بر احساسات خود همچون همدلی کنترل داشته باشیم. پس سایبورگ را می‌توان گام بعدی سیر تکاملی انسان‌ها دانست.

بیشتر بخوانیم:

>>ربات ها، قهرمانان نبرد علیه کرونا
>>Vocalis Health: تشخیص بیماری های تنفسی و قلبی عروقی با پردازش سیگنال های صوتی
>>آشنایی با استارت آپ هایی که به حل بحران کرونا کمک می کنند

منبع: interestingengineering

«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوری‌های توان‌افزا و پوشیدنی) مجاز است»