در سال‌های اخیر، حوزه‌ی رابط مغز-رایانه (BCI) پیشرفت چشمگیری داشته است. با این وجود، رابط‌های مغز-رایانه‌ی امروزی برای هر بار استفاده به کالیبره و تنظیم مجدد نیاز دارند. دراین راستا، پژوهشگران آمریکایی، ایمپلنت جدیدی توسعه داده‌اند که به کمک آن، برای هر بار استفاده از رابط مغز-رایانه، نیازی به کالیبره کردن و آموزش مجدد نیست. ایمپلنت مغزی پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا (UCSF) بر پایه‌ی الکتروکارتیکوگرافی (ECoG) توسعه یافته است و به کاربر باتجربه اجازه می‌دهد هر زمان از رابط استفاده کند. یکی از کاربردهای مهم این دستاورد، امکان تطبیق یک سامانه یادگیری مصنوعی با روند پیچیده یادگیری طولانی مدت مغز انسان است. برای آشنایی با جدیدترین رابط های مغز-رایانه با مجله‌ی فناوری‌های توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.

رابط‌های مغز-رایانه‌ی امروزی برای هر بار استفاده به کالیبره و تنظیم مجدد نیاز دارند. بنابراین برای دنبال کردن فرآیندهای طبیعی یادگیری مغز کاربردی نیستند. این شرایط را می‌توان همانند کسی درنظر گرفت که از او خواسته می‌شود دوچرخه‌سواری را بارها و بارها از ابتدا بیاموزد. سامانه‌‌ی جدید ایمپلنت مغزی ECoG می‌تواند برای پروتزهای کنترل شونده با مغز و یا ویلچر افراد توانیاب مفید باشد. یکی از کاربردهای مهم این دستاورد، امکان تطبیق یک سامانه یادگیری مصنوعی با روند پیچیده یادگیری طولانی مدت مغز انسان است. پیش از این، چنین کاربردی در هیچ رابط مغز-رایانه و هیچ شخصی دیده نشده است.

مزیت ایمپلنت ECoG نسبت به ایمپلنت‌های تهاجمی قدیمی

یکی از جنبه‌های اصلی موفقیت این سامانه، به کارگیری آرایه‌ی الکترودی ECoG به صورت ایمپلنت مغزی است. این آرایه الکترودی با عمل جراحی بر سطح مغز قرار می‌گیرد. با این حال نسبت به روش‌های تهاجمی سنتی که به بافت مغز نفوذ می‌کنند، همچون بالشتک روی سطح مغز قرار می‌گیرد. ایمپلنت‌های قدیمی ممکن است در بافت مغز حرکت کنند و سبب ناپایداری سیگنال‌های ارسالی شود. همچنین ممکن است سیستم ایمنی بدن ایمپلنت را رد کند و سبب آسیب بافت شود. آرایه‌ی الکترودی ECoG حساسیت کمتری دارد و سیگنال‌های پایدارتری انتقال می‌دهد. در نتیجه ایمپلنت مغزی ECoG به یک سیستم plug and play تبدیل می‌شود.

ایمپلنت مغزی بر یک داوطلب ناتوان حرکتی آزمایش شده است. داوطلب با کمک ایمپلنت مغزی ECoG توانست موس را بر صفحه نمایش رایانه حرکت دهد. در این پژوهش در راستای سازگاری قصد داوطلب و حرکت موس، از الگورتیم‌های یادگیری ماشین استفاده شده است. این پژوهش در مجله Nature Biotechnology به چاپ رسیده است.

بیشتر بخوانیم:

>>ایمپلنت های چاپ سه بعدی ، راه ارتباطی میان مغز و رایانه
>>فناوری های روز دنیا به کمک معلولان می آید
>>هوش مصنوعی جان انسان ها را نجات می دهد

منبع: medgadget

«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است.»