مردی که از گردن به پایین فلج است، با بکارگیری آستینی مخصوص، ذهن خود و یک ایمپلنت مغزی با ابعاد کوچکتر از یک نخود دوباره توانایی کار با اشیاء گوناگون روزمره را به دست آورده است. پژوهشگران می‌گویند موفقیت این فناوری، که نخاع آسیب دیده را دور میزند امیدی واقعی را برای افرادی با ناتوانی‌های مشابه به ارمغان می‌آورد و این گروه قصد دارند طی ماه‌های آینده این آزمایش‌ها را گسترش داده…
دانشجویان مهندسی مکانیک موسسۀ فناوری فدرال سوئیس (ETH Zurich) یک اسکلت بیرونی برقی را توسعه می‌دهند که امیدوارند با فراهم کردن آزادی بیشتر هنگام راه رفتن نسبت به دستگاه‌های کمکی موجود برای بیماران دارای معلولیت پاراپلژیک، زندگی آنها را بهبود بخشد. بکارگیری اسکلت‌های بیرونی فلزی که روی بدن پوشیده شده و برای حرکت اندام انرژی تولید می‌کنند، برای کمک به راه رفتن مجدد بازماندگان سکته‌های مغزی، آسیب‌های نخاعی و دیگر ضعف‌های اندام…
صدایی که هنگام جویدن غذا می‌شنوید ممکن است به راهی برای نظارت بر کالری مصرفی تبدیل شود. این ایده‌ای است که پژوهشگران دانشگاه Buffalo در آمریکا و دانشگاه Northeastern در چین روی آن کار می‌کنند. آنها دستگاهی شبیه به گردنبند را می‌سازند که بر صدای جویدن نظارت کرده و بر اساس آن صدا کالری مواد غذایی مصرف شده را محاسبه می‌کند. این دستگاه Autodietary نام دارد و کتابخانه صداهای جویدن که توسط…
درامر بودن آسان نیست و باعث آسیب به دستان و انگشتان می‌شود. با این حال همۀ درامرهای معروف احتمال‌ها را به چالش کشیده و همۀ عمر خود همانند یک ابرانسان نواخته‌اند. تنها آرزوی آنها داشتن یک بازوی اضافی است تا بتوانند دنیا را فریب دهند. برای یک درامر این آرزو به حقیقت پیوسته است چون پژوهشگران موسسۀ فناوری جورجیا یک اندام رباتیک پوشیدنی را توسعه داده‌اند که به عنوان بازوی سوم برای…
شرکت هلدینگ Ekso Bionics که یک شرکت پیشروی جهانی در زمینۀ اسکلت بیرونی رباتیک است اعلام کرد یک آزمایش بالینی قیاسی تصادفی جدید در اروپا در حال انجام است. این آزمایش بالینی اسکلت خارجی The MOST Study نام دارد که مخفف عبارت بهبود حرکت پس از سکته مغزی با استفاده از دستگاه رباتیک در مقایسه با فیزیوتراپی است. این آزمایش توسط دکتر فارسین حمزه‌ای پزشک ارشد گروه توانبخشی عصبی در Moritz Klinik…
حوزۀ دستگاه‌های اسکلت بیرونی تا حد زیادی از منافع آزمایش‌های بی‌طرفانه انجام شده توسط ارگانی ثالث بی‌بهره است. در صورت تأیید اسکلت‌های بیرونی توسط یک ناظر ثالث بی‌طرف، تولید کنندگان و مصرف‌کنندگان می‌توانند ارتباط قوی‌تری برای بکارگیری این تجهیزات برقرار کنند. اگر خریداران به معیارهایی از یک منبع مستقل و غیروابسته به تولیدکننده دسترسی داشته باشند، می‌توانند تولید‌ها را سریع‌تر بررسی کنند. همانطور که چند برابر شدن تعداد انواع اسکلت‌های بیرونی و…
پژوهشگران می‌گویند دستگاه‌های زیست تخریب‌پذیری که با استفاده از همان اثر مسبب الکتریسیتۀ ساکن انرژی تولید می‌کنند، می‌توانند برای تأمین توان ایمپلنت‌های الکترونیکی موقت و جذبی استفاده شوند. امروزه دستگاه‌های الکترونیکی کاشتنی به درمان همه چیز از قلب آسیب‌دیده تا صدمه‌های ناشی از ضربۀ مغزی کمک می‌کنند. برای نمونه، ضربان‌سازها می‌توانند به حفظ تپش منظم قلب کمک کنند و حسگرهای مغزی می‌توانند برای جلوگیری از تورم‌های خطرناک بر مغز نظارت کنند. با…
دانشمندان دانشگاه Duke یک رابط مغز-ماشین بی‌سیم را به نمایش گذاشتند که به میمون‌ها اجازه می‌دهد یک صندلی چرخدار رباتیک را با افکار خود هدایت کنند. این نخستین ایمپلنت رابط مغز-ماشین طولانی مدت است که سیگنال‌های با کیفیت را برای کنترل دقیق حرکت‌های صندلی چرخدار به صورت زمان واقعی تولید می‌کند. دکتر Miguel Nicolelis استاد عصب‌شناسی دانشگاه Duke که این پژوهش منتشر شده در مقالۀ Scientific Reports را رهبری کرد می‌گوید: «این…
هنگام طراحی اسکلت‌های بیرونی برای توانبخشی بیماران پس از سکتۀ مغزی یا آسیب نخاعی، یک نگرانی همیشگی طراحی این دستگاه به طبیعی‌ترین شکل ممکن است تا کاربر را به بهترین شکل قادر سازد با تمرین کردن ماهیچه‌ها وشبکه‌های عصبی را بازسازی کند. در فیلم زیر Stefan Schraden از آزمایشگاه مهندسی توانبخشی (RELab) در موسسۀ ETH زوریخ و NCCR Robotics توضیح می‌دهد که چگونه نوسان‌ساز زانوی ETH خواص مکانیکی زانو را بررسی می‌کند و…
دستگاه‌های پزشکی کاشتنی معمولاً باید هوشمندی را فدای اندازه کنند. ضربان‌سازهای قلب و دیگر دستگاه‌های فعال با پردازنده‌های داخلی معمولاً ابعادی در حدود یک سانتی‌متر مکعب داشته و باید از طریق جراحی کاشته شوند. دستگاه‌های الکترونیکی کاشتنی کوچکتر به غیرفعال بودن، عدم بهره‌مندی از هوش محاسباتی و قابلیت ارسال سیگنال‌ها گرایش دارند. اکنون پژوهشگران پیش‌نمونۀ یک فرستندۀ رادیویی تزریقی را به نمایش گذاشتند که تنها ۱۰ میلی‌متر مکعب حجم دارد و می‌تواند سیگنال‌های رادیویی قوی را تا فاصلۀ ۵۰ سانتی‌متری و از میان بافتی با ضخامت ۳ سانتی‌متر ارسال کند.